16.6.13

Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» IV

«Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά έχεις πάει προς την λανθασμένη κατεύθυνση, γύρνα πίσω.»
     (Τούρκικο γνωμικό)

του Ιωάννη Ζορπίδη 
ioanniszorp@hotmail.com


Ως εξαιρετικά δυσάρεστη θα περιέγραφα την εμπειρία της ανάγνωσης του κειμένου «Τα καλά παιδιά καλά χορεύουν» από ανώνυμο αρθρογράφο. Ακόμη πιο δυσάρεστη αίσθηση, «δυσοσμία» θα έλεγα, μου προκάλεσε η προσπάθεια από τον (ίδιο;…) ανώνυμο Α.Λ., να υποστηρίξει και να υπερασπιστεί με σθένος αυτά που γράφτηκαν στο φύλλο 681.  Το κείμενο του Α.Λ. προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Δυστυχώς, όμως, «μπάζει» από παντού, η κάθε του παράγραφος σχεδόν τον εκθέτει. Αναφέρω ενδεικτικά: «Επομένως αυτού του είδους η διασκέδαση δεν είναι δικαίωμά τους, επειδή πολύ απλά δεν είναι πραγματική διασκέδαση, αλλά σκηνοθεσία». Μάλλον δεν διατύπωσε σωστά ο Α.Λ., αλλιώς δεν αντιλαμβάνεται πόσο ακραίες και επικίνδυνες θέσεις εκφράζει. Αλλού διάβασα: «…προσωπικά θεωρώ τη μουσική του [Κουκουζέλη] ανυπόφορη. Την γνωρίζω ελάχιστα να εξομολογηθώ το αμάρτημά μου, αλλά τα λίγα που έχω ακούσει τα θεωρώ σημαντικά μόνο για την γνώση και καθόλου για την ψυχαγωγία.».
Μάλιστα. Χμ… Ο Α.Λ., πλήρως συνειδητοποιημένος και διαφωτισμένος για τον ορισμό της έννοιας “ψυχαγωγία”, κρίνει ως ακατάλληλη τη μουσική του μαΐστορος Ιωάννου Κουκουζέλη -αν και την γνωρίζει ελάχιστα- για την “αγωγή της ψυχής”. Να γελάσω τώρα ή να κλάψω;… Μάλλον μπέρδεψε τα ονόματα, δεν υπάρχει καμία άλλη εξήγηση… Αλλά και πόσα άλλα… Επιπλέον, θα προσπεράσω τις απαράδεκτες ειρωνικές αιχμές του -χτυπήματα κάτω από τη ζώνη- κατά των δύο επώνυμων αρθρογράφων. Θεωρώ ότι και αυτό το αδικαιολόγητο συνέβη «εκ παραδρομής»…

Συμφωνώντας απολύτως, τόσο με την άποψη του κ. Γ. Χατζηκυπραίου, όσο και με την ανάλυση του κ. Επαμεινώνδα Τσίγκα, πολυσχιδούς σύγχρονου λογίου και ιατρού, επιθυμώ να συμπληρώσω την επιχειρηματολογία κατά των –επικίνδυνων, κατά τη γνώμη μου– απόψεων που εκφράζει ο ανώνυμος αρθρογράφος. Οι θέσεις του χαρακτηρίζονται από παντελή έλλειψη επιστημονικού λόγου. Στερούνται ακόμη και της στοιχειώδους ορθής μουσικολογικής προσέγγισης. Βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στο θυμικόν, στο συναίσθημα. Για το λόγο αυτό, δεν πρόκειται να στηρίξω την επιχειρηματολογία μου αποκλειστικά πάνω σε απόψεις μουσικολογικής και μουσικοθεωρητικής φύσεως –θα αποβεί σίγουρα ολοκληρωτικά άγονος ο επιστημονικός διάλογος– αλλά θα τις χρησιμοποιήσω όσο γίνεται με φειδώ, αν και αποτελούν το αντικείμενο των σπουδών μου.

Ο ανώνυμος αρθρογράφος δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να κρίνει την ερμηνεία της μουσικής που άκουσε ως κακή, καλή ή άριστη. Γι’ αυτόν η ίδια η υπόσταση και η παρουσία της μουσικής αυτής στον ελλαδικό χώρο είναι το μείζον θέμα, και όχι ο τρόπος με τον οποίο εκτελέστηκε. Αντιλαμβάνομαι ως εξαιρετικά επικίνδυνες τις θέσεις που εκφράζονται στο κείμενο «Τα καλά παιδιά καλά χορεύουν». Ο αρθρογράφος, υπό τον μανδύα του πατριωτισμού και της εθνικής ευθύνης, καταφέρνει δυστυχώς να κάνει ακριβώς αυτό, για το οποίο κατηγορεί τα «νέα παιδιά», που κατ’ αυτόν «παρίσταναν τους ζεϊμπέκες και τις χειραφετημένες μουσουλμανίτσες»: να “τουρκοποιήσει” την παράδοση της Μικράς Ασίας. Και αυτό είναι επικίνδυνα αντεθνικό και ανθελληνικό. Και φυσικά, απολύτως αβάσιμο υπό το πρίσμα της μουσικολογικής έρευνας.

Ο αρθρογράφος, ενδεχομένως, όταν ακούει ήχους από ούτια, σάζια, ταμπουράδες και κανονάκια, φέρνει στο μυαλό του τη μπούρκα, τους ταλιμπάν, τη σαρία και το ισλαμικό δίκαιο. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα. Σίγουρα δεν είναι έτσι. Οι συνειρμοί αυτοί προδίδουν ένα υπολανθάνον φοβικό σύνδρομο για κάθε τι το «ανατολίτικο». Δεν θα προεκταθώ στο να αναλύσω πόσο πολύ είναι ποτισμένη από το πνεύμα το ελληνικό η κουλτούρα αυτή που απαξιώνει και χλευάζει ο αρθρογράφος (ο ίδιος πιστεύει βέβαια ότι με το κείμενό του προέβαλε την «αναγνώριση» και το «σεβασμό στον ανατολίτικο κόσμο»!). Ακόμα και όταν είναι ενδεδυμένη με στίχους στην τουρκική γλώσσα.

Θα ήθελα όμως να αναφέρω τα εξής: Οι ελληνικοί χριστιανικοί πληθυσμοί –όσοι από αυτούς δεν εξοντώθηκαν–, ερχόμενοι στον σημερινό ελλαδικό χώρο μετά από ξεριζωμό, μετά από βίαιο εκτοπισμό από τη Μικρά Ασία, κουβάλησαν, όπως ήταν φυσικό και (ή σχεδόν μόνο) την πολιτιστική τους κληρονομιά. Πολλοί από αυτούς ομιλούσαν την Τουρκική. Κάτι το οποίο ήταν αποκλειστικά και μόνο εξωτερικό χαρακτηριστικό. Δεν προσδιόριζε σε καμία περίπτωση την εθνική τους συνείδηση. Αφού, για παράδειγμα, στον Πόντο, η επανάσταση των Ελλήνων για ανεξαρτησία ξεκίνησε και οργανώθηκε από τους τουρκόφωνους πληθυσμούς του Δυτικού Πόντου, οι οποίοι είχαν υποστεί εξαρχής τον σκληρότερο διωγμό. Οι τουρκόφωνοι ή τουρκόγλωσσοι Έλληνες που ήρθαν από τη Μικρά Ασία (Ιωνία, Φρυγία, Λυδία, Καππαδοκία, Παφλαγονία, Πόντος κ.λπ.) είχαν καθαρή συνείδηση ελληνική, που γινόταν αντιληπτή και εκδηλωνόταν μέσα από την ορθόδοξη χριστιανική πίστη τους. Η γλώσσα που κυρίως ομιλούσαν, η Τουρκική, ήταν αυτή με την οποία εξέφραζαν τις ομορφιές και τις λύπες της ζωής μέσα από τα τραγούδια τους.

Στην περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας υπάρχουν πολλά χωριά στα οποία εγκαταστάθηκαν μετά το ’22 Έλληνες τουρκόγλωσσοι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Ακόμη και σήμερα, στα πανηγύρια τους, παίζουν και χορεύουν τραγούδια (παλαιά παραδοσιακά αλλά και νέα) σε γλώσσα τουρκική. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν ούτε έχουν ποτέ αισθανθεί την παραμικρή αμφιβολία για την ελληνική συνείδηση και καταγωγή τους. Είναι γνήσιοι υπερασπιστές της ελληνικότητάς τους, που την εκδηλώνουν πάντα και παντού, χωρίς ενδοιασμούς. Στην μικρασιατική αυτή παράδοση επιτίθεται ουσιαστικά με τον τρόπο που διατυπώνει τις θέσεις του ο αρθρογράφος, και «τουρκοποιεί» τους Έλληνες αυτούς. Πόσο επικίνδυνο. Πόσο ανθελληνικό και αντιπατριωτικό. Δίνει έτσι «τροφή» στους κάθε είδους «ιστορικούς» (βλέπε π.χ. Ρίκι Βαν Μπουσχότεν), που, κάνοντας καταγραφή των «γλωσσικών και πληθυσμιακών μειονοτήτων» στον ελλαδικό χώρο, συγκαταλέγουν τους τουρκόφωνους Έλληνες, λόγω της γλωσσικής τους ιδιαιτερότητας, σε «μειονότητα». Δικαιολογώ και συμμερίζομαι απόλυτα τον προβληματισμό του αρθρογράφου για τις ύποπτες και ύπουλα κατασκευασμένες «παραδόσεις» μιας ομάδας Σλαβόφωνων στην περιοχή της Μακεδονίας. Το ανθελληνικό όμως αυτό φαινόμενο δεν επιτρέπεται να συγχέεται με την παράδοση των τουρκόφωνων Ελλήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία.

Προτείνω στον ανώνυμο αρθρογράφο να ερευνήσει τη σχέση της βυζαντινής και ελληνικής μουσικής με την τουρκική. Και ακόμα περισσότερο την προέλευση της λόγιας ανατολικής οθωμανικής μουσικής (και κατ’επέκτασην της μουσικής των δερβίσηδων), αυτήν που οι γείτονές μας οικειοποιήθηκαν και ονομάζουν καταχρηστικά «κλασική τουρκική». Που διαθέτει μια ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη υφή, και στην οποία μεγαλούργησαν από τη δημιουργία της πολλοί σημαντικότατοι Ρωμιοί συνθέτες. Θα διαπιστώσει ότι είναι πολύ λιγότερο τουρκική απ’ ό,τι νομίζει. Είναι αδιαμφισβήτητη η μείζων συνεισφορά της παράδοσης της Ελληνο-Ορθόδοξης Κοινότητας της αυτοκρατορίας στη διαμόρφωση της λόγιας αυτής οθωμανικής μουσικής. Να μην ξεχνάμε από την άλλη πως τον κύριο κορμό των σημερινών Τούρκων αποτελούν οι εξισλαμισμένοι πληθυσμοί των Φρυγίων, των Λυδίων, των Καππαδόκων, των Παφλαγόνων, των Ποντίων και των υπολοίπων κατοίκων της Μικράς Ασίας. Γι’ αυτό και μοιάζουμε τόσο πολύ εξωτερικά –και εσωτερικά κατά τη γνώμη μου– μεταξύ μας. Υπεραπλούστευση, θα μου πείτε. Εξαιρετικά τεκμηριωμένη, όμως. Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.

Στη Γερμανία είχα την τύχη να συμμετέχω για πάνω από τέσσερα χρόνια ως εκτελεστής στο ούτι σε μία ορχήστρα κλασικής ανατολικής μουσικής, που αποτελούνταν αποκλειστικά και μόνο από Τούρκους μουσικούς και χορωδούς […ζητώ άφεση αμαρτιών από τον ανώνυμο αρθρογράφο...]. Για να με δοκιμάσουν στην πρώτη πρόβα, κύριε ανώνυμε αρθρογράφε, ξέρετε τι με ρώτησαν; «Τον Νικολάκη τον γνωρίζεις; Πάμε να παίξουμε το “μαχούρ σαζ σεμάισι”!» Ευτυχώς που τον Νικολάκη (δεξιοτέχνη λυράρη από την Πόλη που πέθανε περίπου στα 1915) και τη σύνθεσή του αυτή την γνώριζα καλά, αλλιώς, φανταστείτε, κύριε αρθρογράφε, ποια εντύπωση θα είχαν σχηματίσει για μένα οι Τούρκοι συνάδελφοι (και μετέπειτα φίλοι). Για το λόγο αυτό, σας προτείνω να μάθετε κι εσείς ποιος ήταν ο Παππάς (16ος αι.), ο Αγγελής (17ος αι.), ο Τζώρτζης (18ος αι.), ο Ζαχαρίας (18ος αι.), ο Βασιλάκης (19ος αι.), ο Νικολάκης (19ος αι.) και οι πιο σύγχρονοι, ο Χρήστος και ο Αντώνης Κυριαζίδης, ο Αλέκος και ο Γιώργος Μπατζανός, διότι, σε μια παρόμοια περίσταση θα βρεθείτε εξαιρετικά εκτεθειμένος ως Έλληνας. Κι ας γνωρίζετε την παραμικρή λεπτομέρεια για τις ερμηνείες του Περουβιανού τενόρου Juan Diego Flores ή του Γερμανού Jonas Kaufmann.

Σας παραπέμπω στο άρθρο μου με τίτλο «Η κλασική ανατολική μουσική στην Πόλη κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - Η συμβολή του ελληνικού στοιχείου στη διαμόρφωση μιας λόγιας μουσικής γλώσσας - Οι καστοριανής καταγωγής συνθέτες Ζαχαρίας ο Χανεντές και Ισμαήλ Ντεντέ Εφέντη», που δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 13-07-2006. Εκεί: «Ως κατακλείδα, και επισημαίνοντας για ακόμη μια φορά το σπουδαίο ρόλο της ελληνικής κοινότητας στη διαμόρφωση και εξέλιξη της κλασικής μουσικής στην Κωνσταντινούπολη, τίθεται εύλογα το ερώτημα, γιατί το έργο πολυάριθμων και σπουδαίων ελλήνων συνθετών κατά την οθωμανική περίοδο παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό της χώρας μας (αυτό δεν συμβαίνει λόγου χάρη στη γείτονα μας Τουρκία), ενώ τα κάθε είδους μικρά ή μεγάλα σκουπίδια που καταμαρτυρούν τη σημερινή μας πνευματική και μουσική πενία καταλαμβάνουν περίοπτη θέση στις δισκοθήκες του κάθε νοικοκυριού. Ο πρώτος λόγος θα πρέπει να αναζητηθεί στην πολιτική στάση και τοποθέτηση του επίσημου ελληνικού κράτους, το οποίο μετά την ίδρυση και συγκρότησή του προσπάθησε να αποποιηθεί οτιδήποτε θεωρούσε «τουρκικό», «τουρκοποιώντας» όμως με αυτόν τον τρόπο την πλούσια και σημαντική αυτή μουσική κληρονομιά των Ελλήνων της Πόλης. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τη δική μας αδυναμία να ασκήσουμε κριτική στάση απέναντι στην ευτέλεια της εποχής μας, καταναλώνοντας κάθε είδους «έβριθινγκ» [τίτλος ελληνικού τραγουδιού με το οποίο συμμετείχε το 2006 η Άννα Βίσση στο ευρωπαϊκό φεστιβάλ τραγουδιού Eurovision] και αδιαφορώντας για την ύπαρξη ολοκληρωμένων και ουσιαστικών μορφών τέχνης.»

Και εδώ καταλήγω: Το μόνο που εγώ θα σχολίαζα, ακούγοντας τη μουσική της εν λόγω εκπομπής, θα ήταν το κατά πόσο ήταν καλοπαιγμένη. Και το κατά πόσο τα δρώμενά της συμβάδιζαν με τη δική μου προσωπική αισθητική. Κάτι εξαιρετικά υποκειμενικό, βέβαια. Ίσως αυτό και να ήταν τελικά το μόνο σημείο στο οποίο θα συμφωνούσα με τον ανώνυμο αρθρογράφο.


 Υ.Γ.:  1. Εκτός από τον Κάραγιαν, γνωρίζει ο αρθρογράφος κανέναν άλλο «μουσικό γίγαντα» που έλκει την καταγωγή του από την ευρύτερη περιοχή; Για τον Χαρίλαο Περπέσα μήπως έχει ακούσει κάτι;
2. Τι έχει να πει ο αρθρογράφος για την εκπομπή «σμυρνέϊκο μινόρε» που προβλήθηκε στο κρατικό κανάλι ΕΤ1 στις 25 Δεκεμβρίου και σε επανάληψη την προηγούμενη Κυριακή στη ΝΕΤ; Επρόκειτο για μαγνητοσκοπημένη συναυλία από το Θέατρο Βράχων με τη Γλυκερία και τη Dilek Koc να τραγουδούν στα Ελληνικά και στα Τουρκικά. Θα φωνάξει και εδώ το «πού είναι το κράτος» και θα παρακινήσει την «πνευματική ηγεσία» και τον «κλήρο» του τόπου για «ξεσηκωμό»;
Ο Ιωάννης Ζορπίδης σπούδασε Μουσική στη Θεσσαλονίκη και στην Κολωνία της Γερμανίας. Κατάγεται baba dan από την περιοχή της Σινώπης του Πόντου. Ο παππούς και η γιαγιά του ήταν τουρκόγλωσσοι Έλληνες πρόσφυγες που ήρθαν από τον Δυτικό Πόντο. Προπαππούδες του φυλακίστηκαν και θυσιάστηκαν στον αγώνα για την ανεξαρτησία του Πόντου. Anne dan κατάγεται από ελληνόγλωσσους Έλληνες πρόσφυγες του Ανατολικού Πόντου.


 Το κείμενο δημοσιεύεται αυτούσιο όπως στάλθηκε από τον υπογράφοντα.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Απριλίου 2013, αρ. φύλλου 686

26 σχόλια:

  1. Ανώνυμος18/6/13

    Κανένα σχόλιο εδώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος18/6/13

    @1
    Προφανώς, υποκλινόμαστε στην επιστημοσύνη και καταπίνουμε αμάσητα τα μικροψεγάδια που φέρει το ύφος το απρόσιτο.
    Καλή συνέχεια στον κ. Ζορπίδη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18/6/13

    Σάσα Τζημάκα:
    "Και στη συνέχεια διαβάζω μια ιδιαιτέρως επιθετική και ειρωνική επιστολή του μουσικολόγου κυρίου Ι. Ζορπίδη"

    http://odos-kastoria.blogspot.gr/2013/06/vi.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος18/6/13

    Πρόσεξε Νο 2 το σκύψιμο, δε κάνει καλό και την επιστημοσύνη μη τη μπερδεύεις με κάτι άλλο. Καλή συνέχεια κυρίως σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος18/6/13

    "δυσοσμία";
    Ωραίος επιστημονικός λόγος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος18/6/13

    Tι ειρωνεύεστε άραγε;
    Την "φτώχια σας" να υποθέσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πτωχός18/6/13

    Ποιος σας ζήτησε «επιστημοσύνες» για τα τούρκικα λόγια και τους τούρκικους χορούς των νέων που χόρευαν στο Flash, ρε μεγάλοι? Που παρεμπιπτόντως όλοι εσείς οι επιστήμονες δεν είδατε, αλλά έχετε άποψη για κάτι που φαντάζεστε (τι σου κάνει η επιστήμη!) και την περιφέρετε στην αγορά του πόπολο, προς επίδειξη γνώσεων και κουλτούρας.
    Τύφλα να έχει η Βικιπαίδεια!

    Πτωχός ανώνυμος

    υγ. Υπογράφω ως «πτωχός» ανώνυμος, γιατί δε κάθομαι σε καλαμιές για περιαυτολογώ γράφοντας βιογραφικά για τον εαυτό μου.

    υγ2. Καλύτερα φτωχός παρά κουλτουριάρης καβαλημένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος18/6/13

    7@ O ΛΟΓΟΣ ΕΔΟΘΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ.
    ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥΓΚΑΝΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΣΥ .
    ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ.
    ΔΕΝ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος18/6/13

    Καλύτερα Χρυσαυγίτης, παρά να ισχυρίζομαι ότι Τούρκοι και Έλληνες είμαστε αδέλφια, γκαρντάζ, ότι έχουμε κοινή κουλτούρα, και ότι πρέπει να μοιραστούμε το Αιγαίο και τη θράκη.
    ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ!
    ΤΡΑΒΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η ΟΔΟΣ παρακαλεί τους αναγνώστες να συγκρατούν τα σχόλιά τους, να τοποθετούνται επί της ουσίας των αναρτήσεων και να αποφεύγονται προσωπικά σχόλια και προσβολές, ακόμη και σε ανώνυμους σχολιαστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος18/6/13

    "Καλύτερα Χρυσαυγίτης, παρά να ισχυρίζομαι ότι Τούρκοι και Έλληνες είμαστε αδέλφια, γκαρντάζ, ότι έχουμε κοινή κουλτούρα, και ότι πρέπει να μοιραστούμε το Αιγαίο και τη θράκη"

    KOΠΡΟΛΑΛΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η ΟΔΟΣ δεν ανέχεται να ταυτίζεται με σχολιαστές και "ομάδες". Κατά συνέπεια δεν παρέχει βήμα ελεύθερης έκφρασης σε σχολιαστή (-ές) που επιμένουν σε αυτήν την τακτική, και αυτονόητα –επαναλαμβάνει- ότι δεν δημοσιεύει τις εκατέρωθεν ύβρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τασούλης ο ηλεκτρολόγος18/6/13

    Αγαπητέ μου κ. Μπαϊρακτάρη,
    και με μια γρήγορη αναδρομή μπορείς να διαπιστώσεις ότι δεν έχω ακολουθήσει αποκλειστικά το ρεύμα καμίας "ομάδας".
    Είχα λοιπόν την έμπνευση (ως άνθρωπος κι εγώ) να στείλω ένα τραγουδάκι ως απάντηση σε έναν προηγούμενο σχολιαστή. Ιδού :

    http://www.youtube.com/watch?v=4prjGuYvYJI
    Για τον "Πτωχό" από τον Τασούλη με αγάπη!

    Για να γελάσει και λίγο το χείλι μας, γιατί... αλήθεια, η ζωή είναι λίγη, για να την χαραμίζουμε με γκρίνια και μικροπρέπειες.
    Ελπίζω και ο "Πτωχός" να ευχαριστηθεί, όπως ευχαριστήθηκα κι εγώ με τις αφιερώσεις άλλων Ανώνυμων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος18/6/13

    Καλό θα είναι όμως και η "ΟΔΟΣ" να ενημερώσει τη χ ά β ρ α , με διακριτικό και νηφάλιο τρόπο, ότι τίποτε από όσα κατηγορούν την "ορχήστρα" δεν ισχύει...
    Άλλο η μάχη των ιδεών και των απόψεων κι άλλο το ιδεολογικό ξεκατίνιασμα.

    ΝΩΝΤΑΣ ΤΣΙΓΚΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος18/6/13

    Κοίτα ποιος μιλάει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος18/6/13

    Ε όχι και μάχη ιδεών!!!!! κύριε Νώντα μας!!!
    Εδώ πάτε οι τρεις σας, ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΟΙ από το πουθενά, να φάτε τον άνθρωπο και όχι μόνο αυτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος18/6/13

    Το σύνθημα σήμερα είναι: "Καλύτερα Χρυσαυγίτης"!
    (η συνέχεια στις κάλπες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος18/6/13

    Η συνέχεια εδώ:
    "...παρά Κουλτουριάρης υπερασπιστής της Τουρκιάς"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Η ΟΔΟΣ παρακαλεί τους σχολιαστές να αποφεύγουν τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος19/6/13

    (και εδώ η συνέχεια) @18
    ...αλλά πάντως Χρυσαυγίτης!
    Σύντροφος του Κασιδιάρη και των Μιχαλολιάκων ,
    εγγόνι του Χίτλερ και του Γκαίμπελς. Υπστηρικτής των Ολοκαυτωμάτων και της βίας. Λάτρης του ναζιστή Φον Κάραγιαν. Πεδίον δόξης λαμπρόν μπροστά σου ανοίγεται.
    Έτσι ξεκίνησαν κι οι ομοϊδεάτες σου. Κάποτε στις πλατείες καίγοντας βιβλία, ύστερα κυνηγώντας ιδέες, έπειτα καίγοντας ανθρώπους και την εκφυλισμένη Τέχνη (τους κουλτουριάρηδες που λες κι εσύ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος19/6/13

    "Οι συνειρμοί αυτοί προδίδουν ένα υπολανθάνον φοβικό σύνδρομο για κάθε τι το «ανατολίτικο»."

    Τι να κάνουμε, μερικές φορές η αλήθεια πονάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος19/6/13

    Πολύ "Σουλεϊμάν" βλέπεις γιατρέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος19/6/13

    Τραγούδια στον "πτωχό"-"Χρυσαυγίτη" Τασούλη;
    Kι έσύ τέκνον;
    (Κι ούτε ένα ευχαριστώ για τα ΤΟΟΟΣΑ τραγούδια με τις Ρόζες ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος19/6/13

    "Πολύ "Σουλεϊμάν" βλέπεις γιατρέ..."

    Είχαμε τους Χρυσαυγίτες (το παραδέχτηκαν πως είναι οι άνθρωποι)...
    ...."πλάκωσε" κι η AGB τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ανώνυμος19/6/13

    Δεν ξέρω τι θα σου απαντούσε ο Τασούλης, αλλά έτσι που μπλέξαμε, να μου επιτρέψεις να σου απαντήσω πως μάλλον παρεξήγησες. Ο ίδιος γράφει :
    "... όπως ευχαριστήθηκα κι εγώ με τις αφιερώσεις άλλων Ανώνυμων. "
    Για άκου λοιπόν αυτό
    http://www.youtube.com/watch?v=tcl2zE6AFuI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ανώνυμος21/6/13

    Ένας άλλος Έλληνας χορεύει με την παράδοσή του:
    http://www.youtube.com/watch?v=axUixg0RFaI

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ