16.11.12

Frankfurter Allgemeine Zeitung: Ταξίδι σωτηρίας μιας επιβαρυμένης με λιπάσματα λίμνης


ΟΔΟΣ 12 Ιουλίου 2012 | 650



επιμέλεια-μετάφραση: ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΜΠΟΥΣΙΟΥ


Frankfurter Allgemeine Zeitung:
08.07.2012

Griechenland

Auf Rettungsreise zum überdüngten See 

 

Ελλάδα

Ταξίδι σωτηρίας μιας επιβαρυμένης με λιπάσματα λίμνης


Του Jan Grossarth


Στην Ελλάδα η λίμνη της Καστοριάς είναι μια περίπτωση που χρειάζεται παρεμβάσεις για να σωθεί. Εκατομμύρια ευρώ δεν τη βοήθησαν. Τώρα βοηθούν οι Γερμανοί. Θέλουν να τη μετατρέψουν σε μια λίμνη όμορφη όπως είναι η Bodensee (Κωνσταντίας) στη Βαυαρία της Γερμανίας. Είναι όμως αμφίβολο αν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.

“Και τώρα ακόμα ένα μικρό αισιόδοξο μήνυμα” λέει ο Hans-Joachim Fuchtel. Κρατάει ένα διαφημιστικό φυλλάδιο του Lidl της πόλης. Σ’ αυτό το φυλλάδιο διαφημίζονται ελληνικά προϊόντα. Ο γερμανός υφυπουργός Φούχτελ θέλει να δείξει στους Έλληνες ακροατές του ότι τα πράγματα σιγά-σιγά βελτιώνονται, ότι οι Γερμανοί συνεχίζουν να αγαπούν τους Έλληνες, έστω και με τη μορφή των ελιών και της φέτας. Ευτυχώς όμως κανείς δεν προσέχει τις λεπτομέρειες του φυλλαδίου. Ο διαφημισμένος γύρος παράγεται από μια εταιρεία που ονομάζεται Oldenländer, και το τυρί φέτα το παρασκευάζει η εταιρεία Hochland Deutschland GmbH από μια περιοχή της Βαυαρίας, στο Allgaeu.



Η πόλη της Καστοριάς είναι χτισμένη πάνω σε μια χερσόνησο της λίμνης, το τοπίο είναι ειδυλλιακό, αλλά παρατηρώντας από κοντά πολλά προκαλούν την εντύπωση ότι ο τόπος βρίσκεται σε καθοδική πορεία, σε παρακμή. Υπάρχουν ερειπωμένα κτήρια, καταρρέουσες προσόψεις, τα περισσότερα σπίτια είναι απλές και άχαρες κατασκευές της δεκαετίας του ’70. Αλλά και η λίμνη είναι άρρωστη. Αυτό πρέπει να διορθωθεί. Για το λόγο αυτό βρίσκεται εδώ ο Φούχτελ. O υφυπουργός και βουλευτής της CDU από το Μέλανα Δρυμό, συντονίζει, κατ’ εντολή της γερμανικής κυβέρνησης τη γερμανοελληνική συνάντηση. Σκοπός της είναι η δικτύωση πολιτών, οργανώσεων και κοινοτήτων για να μπορέσουν να αυτοβοηθηθούν, αφού οι επιδοτήσεις και οι ενισχύσεις εκατομμυρίων δεν έλυσαν τα προβλήματα, τόσο της Ελλάδας όσο και της λίμνης.

Πώς μπορεί να βοηθηθούν οι πολίτες σε μια χώρα που βρίσκεται μπροστά στην άβυσσο, οικονομικά και πολιτικά; Μπορούν τουλάχιστον να σώσουν την λίμνη;

Το νερό της λίμνης είναι πράσινο από φύκια, γεμάτο αφρούς. Κανείς δε κολυμπάει, οι τουρίστες κρατούν αποστάσεις. Ισχυρίζονται ότι τη φετινή Άνοιξη οι επισκέπτες ήταν 80% λιγότεροι από πέρυσι. Αυτό δεν οφειλόταν μόνον στην ποιότητα του νερού, αλλά κυρίως στην οικονομική κρίση. Οι περισσότεροι επισκέπτες έρχονταν απ’ τη Θεσσαλονίκη, σήμερα όμως πολλοί δεν έχουν πλέον δουλειά ή το εισόδημά τους είναι πολύ μικρότερο. Επίσης η τιμή βενζίνη, λόγω της υψηλής φορολογίας πήγε στα 1,85 ευρώ το λίτρο και πολλοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν το δίωρο ταξίδι.

Λίμνη της Καστοριάς:
Παρατηρώντας από απόσταση είναι ένα ειδυλλιακό τοπίο.
Όμως ο διάβολος κρύβεται στη λεπτομέρεια, για παράδειγμα στο νερό.

Αναφορικά με το πρόβλημα της λίμνης οι εκπρόσωποι της Καστοριάς θεωρούν υπεύθυνες τις αγροτικές καλλιέργειες. Οι αγρότες ρίχνουν λιπάσματα και φυτοφάρμακα στα παραλίμνια χωράφια με μηλιές και φασολιές. Αν διέθετε η Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερα χρήματα για οικολογικές καλλιέργειες η λίμνη θα πήγαινε καλύτερα, μας λένε οι υπεύθυνοι στο Δημαρχείο της πόλης. Αλλά υπάρχουν και άλλες αιτίες εκτός από την έλλειψη οικονομικών ενισχύσεων, για τις οποίες δεν γίνονται ευχάριστα αναφορές, Για παράδειγμα το σύστημα καθαρισμού λυμάτων δεν είναι καλά οργανωμένο. Πολλά νοικοκυριά οδηγούν τις αποχετεύσεις τους απευθείας στη λίμνη. Αυτό το στοιχείο το πληροφορήθηκε τυχαία ένα μέλος της αποστολής του Φούχτελ από κατοίκους της πόλης.

Ήδη το χειμώνα, όταν ο Φούχτελ, ένας ευτραφής κύριος με γκρίζο μουστάκι, καστανά σγουρά μαλλιά και ροζ γραβάτα, επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Καστοριά σκέφτηκε: Αυτή η πανέμορφη λίμνη θα έπρεπε να γίνει σαν την Bodensee. Με καθαρά νερά, ποδηλατοδρόμους και εξοχικές βίλλες. Θα έπρεπε μόνον ορισμένα πράγματα να οργανωθούν καλύτερα. Για το λόγο αυτό ο Φούχτελ έφερε σε αυτό το ταξίδι σωτηρίας της λίμνης και ειδικούς για διαχείριση υδάτων και καλλιέργειες φρούτων, καθώς και τον κομματικό του φίλο Λόθαρ Ριμπσάμεν (Lothar Riebsamen) ο οποίος είναι εκπρόσωπος της περιοχής της Bodensee στη Γερμανική Βουλή.


Ελληνική εβδομάδα:
Ο συντονιστής σωτηρίας Hans-Joachim Fuchtel (δεξιά) με ένα φυλλάδιο του Λιντλ δίνει θάρρος.

Ο Φούχτελ βρέθηκε πολλές φορές στην Ελλάδα. Γρήγορα παρατήρησε ότι δεν λείπουν μόνον οι καλές ιδέες. Υπάρχει αντίσταση για κάθε μεταρρύθμιση. Για παράδειγμα, ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης έκοψε τις υπερωρίες των υπαλλήλων (όπως λένε, σπανίως τις κάνανε) και μετά από αυτό άγνωστοι ξερίζωσαν 1000 κλίματα σε ένα αμπέλι του. Δεν είναι γνωστό αν επρόκειτο για υπαλλήλους ή συνδικαλιστές. Πάντως κάποιοι, για να αντισταθούν, χρησιμοποιούν μεθόδους μαφίας.

Το βράδυ ο Φούχτελ άνοιξε μια συνδιάσκεψη για τη σωτηρία της λίμνης. Η λιμουζίνα του φτάνει στην όχθη της λίμνης που περιβάλλεται από βουνά με αραιή βλάστηση. Τον συνοδεύουν αστυνομικοί και φρουρά προστασίας. Εδώ, διαφορετικά από ό,τι στη Γερμανία, από τότε που έγραψε ο ελληνικός τύπος ότι, η Μέρκελ διόρισε το Φούχτελ υπουργό για τη Βόρεια Ελλάδα με έδρα τη Θεσσαλονίκη, είναι επίσημο πρόσωπο.

Ο Φούχτελ δίνει συνεντεύξεις και λέει: “στη λίμνη οδηγούνται πάρα πολλά θρεπτικά συστατικά” . Σε μια αίθουσα με πλακάκια οροφής και καθίσματα κινηματογράφου [σ.σ. εννοεί την ΕΔηΚα], παίρνουν θέση στο προεδρείο, δίπλα από αυτόν άλλοι οκτώ ομιλητές, και 80 περίπου άνθρωποι του τουρισμού ήταν το ακροατήριο. Ο Σουιβίτης Φούχτελ ξεκινάει με τις λέξεις: Όταν έφτασα στην Καστοριά μου φάνηκε σαν να είναι “πύλη του Ουρανού”. Η ομιλία του Δημάρχου της Καστοριάς, Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη αναφέρεται σε θέματα οικολογικού τουρισμού, βιολογικών προϊόντων, και ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.

Ο Φούχτελ λέει ότι αυτό δεν είναι το θέμα της στιγμής. Απαιτούνται συγκεκριμένες πράξεις. Η Καστοριά πρέπει να έρθει σε επαφή με τον κύριο Riebsamen το βουλευτή της Bodensee, αυτός έχει πολύ καλές επαφές. Και αμέσως παίρνει το μικρόφωνο ο Riebsamen και ενημερώνει με ποιόν τρόπο καθάρισε η λίμνη της Bodensee με την βοήθεια 224 εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων “δεν ήταν εύκολο” λέει, οπότε, αμέσως μετά ο αντιπεριφερειάρχης της Δ. Μακεδονίας προτείνει ευρωπαϊκές ενισχύσεις για αντλιοστάσια και οδοποιία.

Παρότι, όπως φαίνεται οι δυο πλευρές δεν περιμένουν τα ίδια πράγματα από τη συνάντησή τους, στο τέλος αγκαλιάζονται ο Φούχτελ με το Δήμαρχο. Ο Φούχτελ δωρίζει στο Δήμαρχο μια οδοντόβουρτσα με την επιγραφή «CDU Fuchtel σε όλα τα στόματα» και η Ειρήνη Μισκία Γεωργοπούλου, μία από τους επτά αντιδημάρχους της μικρής πόλης δέχεται μια μικρή κούκλα από το Μέλανα Δρυμό. Αμέσως προσφέρεται κρασί και γεμιστές πιπεριές.

Ο Λόθαρ Ριμπσάμεν, ο βουλευτής από την Bodensee, επισκέφθηκε την ίδια μέρα μια άλλη λίμνη της περιοχής. Δείχνει να είναι λίγο σοκαρισμένος. Στην εγκαταλειμμένη πισίνα ιαματικών λουτρών, βρίσκονταν μια νεκρή γάτα, και ο Δήμαρχος του εξήγησε ότι εξέλειπαν πλέον τα χρήματα από την Ε.Ε. για πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας. Αρκετά καινούρια είναι η προβλήτα, όμως το μοναδικό ποδήλατο νερού βρισκόταν παραπέρα εγκαταλειμμένο. Η προβλήτα χρησιμοποιείται μόνον για το υδροπλάνο του Δημάρχου [σ.σ. Προφανώς εννοεί την λίμνη Βεγορίτιδα και τις ενέργειες του δημάρχου για σύνδεση της περιοχής με υδροπλάνο, -ή τις Πρέσπες και την εκεί προβλήτα της Μικρολίμνης]

Ο Δήμαρχος της Καστοριάς
επιθυμεί περισσότερες ενισχύσεις
για βιολογικά φρούτα

Το ταξίδι του Φούχτελ συνοδεύεται από ερωτηματικά που προκαλούν πολιτικές συζητήσεις: Μπορεί να λειτουργήσει μια νομισματική ένωση σε ένα χώρο με τόσο διαφορετικές αντιλήψεις, κουλτούρα, οργανωτικές και οικονομικές δομές; Συντηρείται η Φιλία όταν αυξάνεται η εξάρτηση; Ο Φούχτελ όμως δεν χάνει την ορμή του από μικρές απογοητεύσεις. Πιστεύει σταθερά ότι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν. Νοιάζεται για την Ευρώπη. «Σκέφτομαι τα εξωτερικά ευρωπαϊκά σύνορα» αναφέρει, και καταλήγει «η Ελλάδα πρέπει να σταθεροποιηθεί»

Ο Φούχτελ στα δύσκολα παιδικά του χρόνια κέρδιζε χρήματα σε ηλικία των 6 χρονών, μαζεύοντας σαλιγκάρια σε αμπέλια. Από το 1987 είναι εκλεγμένος στη γερμανική βουλή και δραστηριοποιείται σε περίεργα σωματεία όπως το σωματείο της καμήλας «Fata Morgana». Είναι ένας δραστήριος άνθρωπος, ο οποίος ποτέ δεν τεμπέλιασε και ποτέ δεν έζησε εκεί που αμειβόταν ο λήθαργος. Τώρα προσπαθεί να παρακινήσει την Καστοριά με ιστορίες για επιτυχίες από το Μέλανα Δρυμό. Μιλάει για δημιουργική δυναμική και ένα πολιτισμό των δημιουργών. Πολύ συχνά συναντάει επιχειρηματίες. Αυτοί όμως είναι απογοητευμένοι. Γνωρίζουν και οι ίδιοι τί πάει στραβά στη Χώρα

Ο Φούχτελ τρώει για μεσημέρι με οικονομικούς παράγοντες στην παραλία. Ισχυρίζεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί ακαδημαϊκοί, αλλά ελάχιστα αξιόπιστη επαγγελματική κατάρτιση. Οι επιχειρηματίες συμφωνούν. Αλλά παραπονιούνται κυρίως για έλλειψη τραπεζικών πιστώσεων, που δεν τους επιτρέπουν να αγοράσουν πρώτες ύλες. «Όσο αυτό δεν λειτουργεί δεν χρειάζεται να μιλάμε για άλλα πράγματα» λέει ένας. Ένας άλλος προτείνει το γερμανικό κράτος να δίνει ενισχύσεις για επισκέπτες εκθέσεων, για να πληρώνεται ένα μέρος των ασφαλιστικών εισφορών, και να χρηματοδοτούνται προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Ο Φούχτελ όμως δεν διαθέτει χρηματικές ενισχύσεις. Μόνον μερικοί συνεργάτες έχουν διατεθεί για αυτήν γερμανοελληνική συνάντηση.

Για το λόγο αυτό διηγείται ο Σουιβίτης ιστορίες για να δώσει θάρρος: Γερμανοί αμπελουργοί έχουν 100.000 ημερήσιους επισκέπτες το χρόνο, οι Έλληνες σχεδόν κανέναν. Τα ελληνικά ξενοδοχεία θα μπορούσαν να ανοίγουν τον Απρίλιο, ένα μήνα νωρίτερα από ό,τι σήμερα, και ελληνικές κοινότητες θα μπορούσαν να μάθουν από γερμανικές δημοτικές επιχειρήσεις διαχείρισης απορριμμάτων πώς μπορούν να κερδίσουν χρήματα από τα απόβλητα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οργανωμένες σχολές για τεχνίτες, και προτείνει τους επιχειρηματίες να επισκεφτούν τεχνικές σχολές στο Μέλανα Δρυμό (Swartzwald).
Μια μικρή επιτυχία όμως κατάφερε τελευταία ο Φούχτελ. Σε ένα ξενοδοχείο έβγαιναν από την πρόσοψη κάποιες σκουριασμένες σωλήνες. «Φυτέψτε θάμνους μπροστά» πρότεινε, και όντως αυτό συνέβη.

Ο ταξιδιωτικός πράκτορας Νικόλαος Τζήμας (σπούδασε στην Κολωνία και μιλάει με την τοπική προφορά), ο οποίος παρά την κρίση κάνει καλές δουλειές οργανώνοντας ταξίδια για υπέρβαρους Γερμανούς, λέει ότι δίνει μεγάλη σημασία στην ελληνογερμανική συνάντηση. Επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει. Τους Έλληνες, δέκα χρόνια τώρα, οι Βρυξέλλες σαν να τους έβαλαν σε ένα ενυδρείο στο οποίο το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να ανοίξουν το στόμα τους και αμέσως ερχόταν προς αυτούς κολυμπώντας ένα ψάρι. Τώρα ξαφνικά δεν κολυμπάει στο νερό κανένα ψάρι. Οι άνθρωποι κατανοούν ότι όλα ήταν μια φαντασίωση, και τους πιάνει πανικός. «Ποτέ δεν έμαθαν να ψαρεύουν».

Η δεύτερη μέρα είναι αφιερωμένη στην καλλιέργεια οπωροφόρων δένδρων. Είναι ένας σημαντικός παραγωγικός τομέας της Καστοριάς. Λένε ότι σε αυτόν ασχολούνται 2.000 γεωργοί. Ο Δήμαρχος όμως επιθυμεί περισσότερα βιολογικά φρούτα, για να καθαρίσει η λίμνη. «Οι γεωργοί μπορούν να έχουν το ίδιο εισόδημα με βιολογικά φρούτα» λέει  ο δήμαρχος «με τη βοήθεια ευρωπαϊκών προγραμμάτων». Ισχυρίζεται ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Καστοριά 80 βιοκαλλιεργητές. Ένας από αυτούς συμμετείχε στη συνδιάσκεψη. Ο Στέφανος Λιούζας (κάποιος δίπλα του λέει ότι, στην πραγματικότητα ο Λιούζας είναι ο μόνος βιοκαλλιεργητής στην Καστοριά). Οι βιοκαλλιέργειες όμως δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την περιοχή. Για βιολογικά μήλα δεν υπάρχει κάποια αγορά, εν αντιθέσει με αυτό που συμβαίνει γύρω από την Bodensee. Εκτός αυτού οι εξαγωγές ραντισμένων μήλων στη Σαουδική Αραβία είναι από τις λίγες επιχειρηματικές δραστηριότητες που πάνε καλά στην Καστοριά. Ένας γερμανός ερευνητής ειδικός για λίμνες λέει ότι για τη λίμνη της Καστοριάς θα αρκούσε αν χρησιμοποιούσαν οι γεωργοί μόνον εγκεκριμένα φυτοφάρμακα.

Η αντιδήμαρχος, απόφοιτος της γερμανικής φιλολογίας σε τυρκουάζ, οδηγεί του ξένους γύρω από τη λίμνη. Στην παραλία βρίσκεται ένα βυζαντινό μοναστήρι. Από όλες τις εικόνες του Χριστού έχουν βγει τα μάτια. «Αυτά τα έκαναν οι Τούρκοι» λέει η αντιδήμαρχος. Ένας ηλικιωμένος μοναχός έρχεται και εξηγεί. Οι Τούρκοι κατακτητές κάποτε για να γελάσουν είχαν υποσχεθεί τους Έλληνες χωρικούς, ότι θα διπλασιαζόταν η σοδειά τους αν χρησιμοποιούσαν τα μάτια του Χριστού γα λίπασμα. «Οι Έλληνες ήταν» μας λέει.


Σημ. Τα σχόλια των αναγνωστών που ακολουθούν το ηλεκτρονικό κείμενο είναι δεόντως καυστικά.

Το πρωτότυπο ηλεκτρονικό κείμενο της Frankfurter Allgemeine Zeitung ΕΔΩ



Σχετικά κείμενα:

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Ιουλίου 2012 αρ. φύλλου 650

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος16/11/12

    ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ Η ΠΡΟΤΑΣΗ:
    "Η αντιδήμαρχος, απόφοιτος της γερμανικής φιλολογίας σε τυρκουάζ"!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος16/11/12

    Μήπως αν είχαμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε σε μετάφραση τα σχόλια των αναγνωστών του γερμανικού κειμένου, θα αποδεικνυόταν ότι εμείς, οι Ανώνυμοι στην "ΟΔΟΣ", μπροστά τους μιλάμε σαν κολλεγιόπαιδα;;;
    Για να μην επαναλάβω την κλασική πια έκφραση του Κώστα Ζουράρι : ΕΥΡΩΛΙΓΟΥΡΗΔΕΣ... ;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος17/11/12

    ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΑΣ ! ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ, ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΟΥΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ MAZEDONIEN ;
    ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΚΑΙΤΕ.
    ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ, ΟΧΙ ΑΠΟ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ-ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΟΛΟΙ -ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ- ΚΑΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΤΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.
    ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΑΥΤΟΙ ΠΡΟΣΕΞΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΦΟΡΟΥΣΕ Η ΚΥΡΙΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ... ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος18/11/12


    Εδώ δεν προσέχουν τα σλάβικα που χορεύουν στα ντόπια πανηγύρια, και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πίνοντας τσίπουρο. Ενώ τους χρηματοδοτεί και από πάνω ο δήμος με τα λεφτά μας, για να τυπώνουν τις προσκλήσεις τους και στα Σλάβικα, και θα προσέξουν ένα Mazedonien?
    Ας πηγαίνουν τζάμπα ταξιδάκια, πληρωμένα όλα από τον Φούχτελ χωρίς ντροπή, και ας μας κράζουν «τυρκουάζ». Το τζάμπα είναι προτιμότερο από την αξιοπρέπεια μας και τον πατριωτισμό μας.
    Σε λίγο, θα πηγαίνουμε και τζάμπα ταξίδια στα Σκόπια, αρκεί να τα πληρώνει όλα ο Γκρουέφσκι. Όταν νιώθεις υποτελής, να νιώθεις. (100 χρόνια ελευθερίας είπατε;)
    30 αργύρια σε ευρώ πόσα μας κάνουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μικρή Λουλού18/11/12

    @ 1ος Ανώνυμος

    Γιατί παραξενεύτηκες ; Ήταν φαίνεται επηρεασμένοι από κάποιο προηγούμενο Καλοκαίρι στην Ελλάδα και δεν μπορούσαν να το ξεπεράσουν.
    Μάλλον ήξεραν το τραγουδάκι
    http://www.youtube.com/watch?v=xXmxl0pjPEY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος 003 προς Ανώνυμον 00418/11/12

    Δίκαιο έχεις, φίλε, αλλά δεν μού λύνεις με ακρίβεια τη συγκεκριμένη απορία.
    Όσο για τα αργύρια σε ευρώ... κι εγώ δεν θα σού λύσω την απορία, γιατί δεν υπήρξα ποτέ αργυραμοιβός.
    (όπως κι εσύ απ' ό,τι καταλαβαίνω...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαρία Νεφέλη18/11/12

    "Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε τί βλέπεις ;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρία Νεφέλη18/11/12

    Ήρθαν
    ντυμένοι "φίλοι"
    αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
    το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
    Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
    Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή, και το Γεωμέτρη,
    βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
    την πάσα Υποταγή και Δύναμη,
    το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
    Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
    Ούτε μέλισσα καν δεν γελάστηκε
    το χρυσό ν’ αρχινίσει παιχνίδι
    ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
    Έστησαν και θεμέλιωσαν
    στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
    πύργους κραταιούς και επαύλεις
    ξύλα και άλλα πλεούμενα,
    τους νόμους τους θεσπίζοντας
    τα καλά και συμφέροντα,
    στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
    Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
    Ούτε καν ένα χνάρι θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
    ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
    Έφτασαν
    ντυμένοι "φίλοι"
    αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,
    τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
    Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
    παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
    Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
    μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.
    Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

    ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
    “ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ”, Τα πάθη, Ψαλμός Ζ΄

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το Ημερολόγιο ενός Αλλεμάνου πράκτορος (ταξιδίων)19/11/12


    Αγαπητό μου Ημερολόγιο,

    Σήμερα τα αισθήματά μου είναι ανάμικτα ύστερα από ένα δύσκολο ταξίδι. Αν ήμουν Γαλάτης, θα το αποτύπωνα σε κωμικογράφημα με τον τίτλο «Ο Αστερίξ στο Κέλετρον». Εγώ όμως ανήκω σε έναν λαό περίφημο για την σοβαρότητα και την οργανωτικότητά του.
    Βρεθήκαμε σε μια πόλη που θύμιζε πολύ τις δικές μας, αλλά όχι εντελώς και γι’ αυτό κρίναμε σκόπιμο να τούς δώσουμε να καταλάβουν. Τους είπαμε ότι λεφτά υπήρξαν (τότε μας κοίταξαν λίγο λοξά), αλλά δεν επεκταθήκαμε σε λεπτομέρειες του τύπου πότε και πόσα ήλθαν και τί απέγιναν.
    Η επίσκεψή μας ήταν εμπειρία για γερά νεύρα, γιατί χάσμα μάς χωρίζει από αυτούς που βρίσκονται στα πρόθυρα της καταστροφής, σε αντίθεση με εμάς που χαίρουμε άκρας υγείας. Ή έτσι νομίζουμε τουλάχιστον …
    Γι’ αυτό έχουμε και την άνεση να κάνουμε τους σωτήρες ! Αυτό όμως σημαίνει ότι κάποιοι είναι απεγνωσμένα θύματα. Ή έτσι θα νιώσουν τουλάχιστον …
    Εκεί που πήγαμε τούς είπαμε ότι ο τόπος τους μάς φάνηκε η πύλη του ουρανού, αλλά για να μη γίνει η πύλη της κολάσεως, ένα μερεμέτι το χρειάζονται. Και αναλάβαμε εμείς, με την τεχνογνωσία και τη φερεγγυότητά μας. Εκείνοι οι κακομοίρηδες στα χαμένα … Ούτε τα λάθη τους σκέφθηκαν να κρύψουν ούτε τα δίκια τους να διεκδικήσουν σωστά.
    Εμείς όμως, μες τον ορθολογισμό! Όποια πληροφορία μάς έδινε ο πρώτος διαβάτης, την καταχωρίζαμε στα data, για να δουλέψουμε συστηματικά. Όχι σαν αυτούς, που μπήκαν στο ενυδρείο και νόμισαν ότι θα ψαρέψουν. Δεν πήγε το μυαλό τους ότι οι ίδιοι θα γίνονταν τα ψάρια, που θα έχαφταν και το αγκίστρι μαζί με το δόλωμα. Το παράδειγμα με το ενυδρείο δικός τους το είπε, αλλά από τη δική τους πλευρά.

    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το Ημερολόγιο ενός Αλλεμάνου πράκτορος (ταξιδίων)19/11/12

    Το μεγαλύτερο στολίδι της περιοχής είναι η λίμνη. Γύρω της είναι χτισμένες ήδη πολλές επαύλεις (αυτοί τις λένε αρχοντικά) προηγούμενων αιώνων, αλλά και νεοκλασικά και σύγχρονες κατοικίες. Υπάρχουν και κάποια ερείπια, προστατευόμενα από την UNESCO (;) που οι διαδικασίες συντήρησης και αναπαλαίωσής τους είναι χρονοβόρες και δαπανηρότατες.
    Η πόλη έχει τέτοιο φυσικό κάλλος, που δεν προσελκύει μόνο τουρίστες, αλλά υπάρχουν και αμέτρητοι άνθρωποι, που ήλθαν από άλλα μέρη και αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτήν. Ανάμεσά τους είναι και αρκετοί από τη χώρα μας. Από αυτούς σχεδόν όλοι ζουν εκεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και παράπονα. Πολλοί κάτοικοι έχουν σχέση με τη χώρα μας, όχι μόνο για τις επαγγελματικές τους συνεργασίες, αλλά και γιατί τα παιδιά τους σπουδάζουν ή εργάζονται κοντά μας.
    Ο Άρχοντάς μας, σκληραγωγημένος από τα παιδικά του χρόνια, έδειξε κατανόηση στους ανθρώπους της περιοχής, οι οποίοι έχουν μεγαλώσει στα πούπουλα. Και χιούμορ έκανε και οδοντόβουρτσα χάρισε στον Άρχοντά τους, δώρο συμβολικό, για να μην τού μένουν υπολείμματα από το πολύ φαγητό που θα τρώει μετά τη δική μας βοήθεια.
    Τί δεν τους είπαμε, για να τούς ανοίξουμε τα μάτια … Για τις χιλιάδες επισκεπτών στα αμπέλια μας … Βέβαια, αυτοί ως λαός είναι κατά κάτι εκατομμύρια λιγότεροι, αλλά ποιος νοιάζεται. Κι όταν αναφέραμε την αξία της Τεχνικής Εκπαίδευσης, δεν βγήκε κανείς να μάς ενημερώσει για τις Τεχνικές Σχολές που λειτουργούν στην πόλη. Μάλλον δεν είχε πατήσει ποτέ κανένας αρμόδιος.

    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το Ημερολόγιο ενός Αλλεμάνου πράκτορος (ταξιδίων)19/11/12

    Ήταν και μια τέως Αρσακειάδα που ανέλαβε να μάς ξεναγήσει, γαλανή-γαλαζιανή στα ρούχα. Εμένα μ’ άρεσε αυτό, γιατί κυκλοφορούσαν και κάποιες γυναίκες μαυροφορεμένες, ελληνικό έθιμο με πληροφόρησαν, και δεν ήθελα στενοχώριες.

    Η Frau Turquoise μάς πήγε σε ένα παραλίμνιο βυζαντινό μοναστήρι. Εκεί το είχαμε το πρόβλημα, αλλά σιγά να μην το καταλάβαιναν … Ο ναός είναι αφιερωμένος στη Μαρία, την οποία όσοι είναι Προτεστάντες από εμάς δεν την παραδεχόμαστε ως Θεοτόκο, ενώ οι Καθολικοί την απεικονίζουν συνήθως μόνη της (Pietà , dolorosa).
    Οι Έλληνες όμως τη ζωγραφίζουν πάντοτε με τον Χριστό, την τιμούν ως Μητέρα Του και την ονομάζουν Υπέρμαχο Στρατηγό.
    Για τέτοιες λαχτάρες είμαστε τώρα ;

    Γι’ αυτό κι εμείς κάναμε σαν να πήγαμε σε Μουσείο και προσέξαμε τα βγαλμένα μάτια από τις τοιχογραφίες. Στην απορία μας γιατί μάς πήγαν εκεί, απάντησε ένα παιδί, σε άπταιστα γερμανικά, που έμαθε στο Δημόσιο Σχολείο του ή σε ένα από τα πολλά φροντιστήρια της πόλης.

    - Μπορούσαμε να σάς πάμε σε έναν ανήφορο, όπου βρίσκεται το άγαλμα του ποιητή μας, ο οποίος ήταν σύγχρονος με τους δικούς σας Schiller και Goethe, και να σάς μιλήσουμε για το έργο του. Εκεί όμως θα ερχόμασταν σε χειρότερη θέση. Γιατί, απ’ τη μια θα βλέπατε το μοναδικό Πνευματικό Κέντρο της πόλης, κλειστό εδώ και χρόνια, και από την άλλη ένα μνημείο για κατοίκους της πόλης που έπεσαν θύματα θηριωδίας. Αν μάς ρωτούσατε ποιοι ήταν αυτοί που τούς αφάνισαν, θα έπρεπε να σάς πούμε την αλήθεια :
    "Γερμανοί ήταν".

    Αυτές ήταν οι εμπειρίες μου, αγαπητό μου Ημερολόγιο. Πιστεύω ότι θα γράψω ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ.
    Ελπίζω να μην έχουν διαβάσει και το Liutprandi, Relatio de Legatione Constantinopolitana ad Nicephorum Phocam …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Επώνυμος20/11/12

    "Χωριάτες", "Παρμενίωνες", "Χριστίνες", "Νεωκόροι" και λοιπά Αγνώστου Ταυτότητος Ιπτάμενα Αντικείμενα κατάπιαν τη γλώσσα τους και δεν έχουν τίποτε "εξυπνακίστικο" εδώ και τώρα να πούν ; Προφανώς η όρεξη, η δύναμη και η γνώση τους φθάνει όσο να ασχολούνται με τα παιδιαρίσματα της μικρής Λουλούς!
    Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ