27.7.15

ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: Singularity: Μοναδικότητα/Ανωμαλία;


ΟΔΟΣ 5.3.2015 | 778

«Οι λέξεις γίνονται έλξεις και έξεις που τελικά, καταλήγουν σε δεύτερη φύση»....


Οι λέξεις με σαγηνεύουν. Συχνά κάποια τρυπώνει μέσα στο μυαλό μου με ακαταμάχητη φόρτιση και βραχυκυκλώνει όλες τις νευροσυνάψεις με τέτοια επιμονή, ώστε το μόνο που μου απομένει είναι, να ασχοληθώ ενδελεχώς μαζί της. Αυτή η λέξη, αυτό το διάστημα είναι ο όρος Singularity που στα ελληνικά λεξικά ερμηνεύεται ως μοναδικότητα, στη Φυσική όμως είναι ένα είδος λεκτικού οξυμώρου, μια «τέλεια ανωμαλία» καθώς ορίζεται ως «ένα σημείο στο χωροχρόνο, όπου η ύλη με την επίδραση βαρυτικών δυνάμεων αποκτά άπειρη πυκνότητα και μηδενικό όγκο καθιστάμενη έτσι μια καταβροχθίζουσα τα πάντα Μαύρη Τρύπα!»

Τώρα, τί έπαθα να θέλω να ασχοληθώ με την λέξη/έννοια που συνιστά από μόνη της διανοητική ακροβασία καθώς εμπεριέχει τόσο αντικρουόμενες σημασίες όπως μοναδικότητα /ανωμαλία; Και προ παντός, τί χρωστάνε οι (όποιοι) καλοί αναγνώστες να υποστούν τις συνέπειες της εμμονής μου; Θα προσπαθήσω να απαντήσω με κάποιες ερωταπαντήσεις που αναδεικνύουν το μέγεθος του προβληματισμού μου. Απεγνωσμένα θα’ θελα να ελπίσω ότι είναι οικείος για κάποιους άλλους συνανθρώπους μου:
Ο Ομπάμα, η Μέρκελ είναι μοναδικότητα ή ανωμαλία;
Η Δημοκρατία, ο Καπιταλισμός είναι μοναδικότητα ή ανωμαλία;
Οι τζιχαντιστές στην Ανατολή, οι βίαιοι αναρχικοί παντού είναι μοναδικότητα ή ανωμαλία ;

Η Ελλάδα, οι Έλληνες είμαστε μοναδικότητα ή ανωμαλία;
Καταλαβαίνετε επομένως ελπίζω, ότι η ενασχόλησή μου με τη λέξη έχει ένα πολυεπίπεδο νοητικό εύρος με αγωνιώδες υπόστρωμα, στο οποίο προσπαθώ να δώσω μια συνολική κάπως ανακουφιστική απάντηση, ένα είδος φιλοσοφικής solitaire (=πασιέντζα),που ίσως θα ξεμπερδέψει τον βραχυκυκλωμένο μου εγκέφαλο και πιθανόν να ψυχαγωγήσει τους τολμηρούς πιθανούς αναγνώστες…

Λοιπόν, πιστεύω ότι ο Ομπάμα είναι μοναδικότητα ηγέτη, όχι μόνο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως δεν κατάφερε με τις πράξεις, αλλά κυρίως με τις παραλείψεις του, να ξεφύγει από τον χαρακτηρισμό της «ανωμαλίας» για το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της χώρας του (ρεπουμπλικάνους και tea party ), αφού ως προκατειλημμένα μαύρη μοναδικότητα είναι σχεδόν αδύνατο να του επιτρέψουν να τους κυβερνήσει, όπως ίσως θα επιθυμούσε…


Η Μέρκελ αντίθετα, ενώ αναδείχθηκε ως ηγετική μοναδικότητα –γυναίκα σε ανδροκρατούμενο πολιτικό σύμπαν- εξελίχθηκε σε οιονεί αμφισβητούμενη αλλά εδραιωμένη ηγέτιδα στην Ευρώπη. Όμως σταθερά παρακολουθούμε να μεταλλάσσεται ανατρέποντας τις προσδοκίες σε σκέτη, μεγάλη ανωμαλία. Όχι μόνο για το μεγαλύτερο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού κι ιδίως για τον Ευρωπαϊκό Νότο, αλλά και για την ίδια τη χώρα της με την υφεσιακή λιτότητα που επέβαλε, δέσμια του μοιραίου, ακόμη μια φορά στην Ιστορία, γερμανικού ordoliberalismus…

Η μοναδικότητα της Δημοκρατίας είναι αναμφισβήτητη. Στηριγμένη στις αξίες του Διαφωτισμού, του πολιτισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης, υπακούοντας στην έννομη τάξη και χρησιμοποιώντας τα παρεχόμενα μέσα από την έκρηξη στον 20ο αιώνα της επιστήμης και της τεχνολογίας, προσπάθησε φιλότιμα να εξαπλωθεί παγκόσμια. Και τότε συνάντησε την συγκρουσιακή παγκοσμιοποίηση που επιβλήθηκε κακόβουλα, όπως αποδείχθηκε από τον διεθνή Καπιταλισμό. Και η μοναδικότητα της ελευθερίας, ισότητας, αδελφότητας που η Δημοκρατία εξασφάλιζε, μολύνθηκε ανεπανόρθωτα από την αρρώστια της άδικης ανισότητας, της απληστίας του κέρδους, της στυγνής εκμετάλλευσης των αδυνάτων που είχαν ριζώσει στην «παγκοσμιοποίηση των χρηματαγορών». Κι η Δημοκρατία πνίγηκε μέσα στα τοξικά παράγωγα του ανώμαλου Καπιταλισμού που σάρωσε τη Γη.

Μετά ήλθε η Μεγάλη Ανωμαλία: Η τυφλή οργή, η άκρατη μισαλλοδοξία, η φονική σύγκρουση, ο ακαταλόγιστος πόλεμος, οι φρικιαστικές καταστροφές, οι άδικες εκατόμβες οικτρών θανάτων…. Κι αντίθετα: Άκουγα με μεγάλη ευχαρίστηση τη Μαλάλα, το κορίτσι που σώθηκε από την άνανδρη επίθεση των «γενναίων» Ταλιμπάν, ως τιμωρία στο έγκλημά της, την επιθυμία της για μόρφωση, να προσδιορίζει με χαρά και χιούμορ τη πορεία της μετά τη βράβευση με το βραβείο Νομπελ. Να μια απόλυτα θετική μοναδικότητα! Και σχεδόν ταυτόχρονα την κτηνωδία των «ανθρώπων» που οργάνωσαν και εκτέλεσαν σε αντίποινα για έναν απαίσιο πόλεμο, ομόθρησκούς τους: 132 παιδιά και 9 δασκάλους τους! Τεράστια ανωμαλία αλλά δυστυχώς καθόλου μοναδικότητα… Μαύρη Τρύπα Μίσους.

Η Ελλάδα πιστεύω είναι μια μοναδικότητα διαχρονικά για ό,τι υπήρξε πολιτισμικά, για ό,τι είναι γεωγραφικά. Οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι Νεοέλληνες, αποτελούμε μια αναποφάσιστη ανωμαλία στον ευρωπαϊκό χώρο με την παιδιάστικη επιμονή μας να αναιρούμε την πραγματικότητα, με μέσα την ακράδαντη πίστη στις ψευδαισθήσεις μοναδικότητας, ιστορικού μεγαλείου, ακατάπαυστης και ακαταλόγιστης φενάκης. Η παρεξήγηση τεράστια, όχι μόνο στην εγωϊστική νηπιακή επιμονή να αναγνωρίσουν όλοι τη τεράστια (αναπόδεικτη) αξία μας, αλλά ιδίως στο να σεβαστούν τις απίθανες σολιψιστικές προσδοκίες μας στο ακέραιο! Πλήρης «αυτογνωσία», τέλεια ανωμαλία… Μαύρη Τρύπα;

Ήταν η βροχερή μέρα του Δεκέμβρη μετά τη πρώτη απόπειρα εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, που περιδιαβάζοντας στον κήπο αντίκρισα έκθαμβη στα καταπράσινα φύλλα τα πρώτα μωβ ανθισμένα μπουμπούκια της πασχαλιάς! Χριστουγεννιάτικη Ανάσταση στο αττικό καταχείμωνο! Aυτό μοιάζει σαν το ακραίο, τέλειο επιστέγασμα της έκφρασης από την ίδια τη Φύση, της ιδιόμορφης ελληνικής μοναδικότητας /ανωμαλίας… Προάγγελος καλής, συνετής χρονιάς;…


Φωτογραφία: Albrecht Dürer (1471-1528), Ιππότης, Θάνατος 
και ο Διάβολος  (λεπτομέρεια). Σε διάφορες μουσειακές συλλογές.
Δημοσιεύθηκε με καθυστέρηση στην ΟΔΟ στις 5 Μαρτίου 2015, αρ. φύλλου 778.
Σχετικά: Λόγος & Αντίλογος (Ν. Πρώϊος)


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ