1.8.12

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Ἀλήθειες καί Ψέματα

ΟΔΟΣ 7 Ιουνίου 2012 | 645



Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν
καί ἡ ἀλήθεια
ἐλευθερώσει ὑμᾶς.

   Ἰωάν. 8,32

Παρακολουθώντας τίς εἰδήσεις στούς τηλεοπτικούς διαύλους καί τό ραδιόφωνο, τίς διάφορες συζητήσεις αὐτῶν πού πλαισιώνουν τά διάφορα στρογυλά τραπέζια στά ἀνωτέρω μέσα ἐνημέρωσης, καθώς καί τά διάφορα ἄρθρα πού δημοσιεύονται στόν ἔντυπο τύπο, μηδέ τῆς ¨ΟΔΟΥ¨ ἐξαιρουμένης, διαπιστώνει κανείς τήν τεράστια ἀπόκλιση τῶν ἀπόψεων τῶν διαφόρων ὁμιλητῶν ἤ ἀρθρογράφων ὅσον ἀφορᾶ τά αἴτια πού προκάλεσαν τήν κρίση, πού διέχεται ἡ χώρα μας, τούς ὑπαίτιους αὐτής, ὡς καί τούς τρόπους ἐξόδου ἀπ᾽αὐτήν.

Ὅλοι αὐτοί ἐμφορούμενοι καί δέσμιοι εἴτε τῆς ἰδεολογίας των, εἴτε ἀπό σκοπιμότητα καί ἴδιον συμφέρον, προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν τήν γνώμη τους καί νά πείσουν τούς ἀκροατές ἤ ἀναγνῶστες τους, ὅτι κατέχουν τήν ἀλήθεια καί δέν ἀποδέχονται καμίαν ἄλλην ἄποψη, οὔτε κἄν νά συζητήσουν κατά πόσον καί οἱ ἀπόψεις τῶν συνομιλητῶν τους ἔχουν κάποια βάση καί ὡς ἐκ τούτου νά ὑπάρξει μιά κάποια σύγκλιση ἀπόψεων.

Κύριο σημεῖο καί σκοπός ὅλων αὐτῶν εἶναι ἡ παραπληροφόρηση καί παραπλάνηση τοῦ λαοῦ, ἀποκρύπτοντας τήν ἀλήθεια, ὅλην ἤ μέρος αὐτής, ἤ παραποιοῦντες αὐτήν εἰς τρόπον πού νά ἐξυπηρετεῖ τοῦ σκοποῦ τους. Ὅλοι δέ αὐτοί ἀποδίδουν ὅλα τά κακά στό περιβόητο μνημόνιο.
Καί οἱ μέν πολιτικοί τό κάνουν γιά νά ἀποσείσουν τίς εὐθύνες ἀπό πάνω τους καθ᾽ὅσον εἶναι οἰ κύριοι ὑπαίτιοι ὄχι μόνον τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως ἀλλά καί ὅλης τῆς κακοδαιμονίας, πού μαστίζει τήν χώρα μας, εἰς ὅλους τούς τομείς – παιδεία, ὑγεία, δημόσια διοίκηση κ.λ.π. -ἀπότοκο τῆς ἐπί τριακονταετία καί πλέον διακυβερνήσεως τῆς χώρας ἀπ᾽αὐτούς, μέ κύριο στοιχεῖο τήν κομματοκρατία, τό πελατειακό σύστημα καί ἀπότοκα αὐτῶν τήν διαφθορά, τήν διαπλοκή καί τόν παράνομο χρηματισμό.

Ἄλλοι δέ, παραπλανοῦν τόν λαό μέ σκοπό νά ὑποκλέψουν τήν ψῆφο του στίς ἐπικείμενες ἐκλογές ἐμφορούμενοι, οἱ μέν ἀπό μεγαλοϊδεατισμό καί μεγαλομανία, θεωροῦντες τόν ἑαυτό τους ὡς νέο Μεγαλέξανδρο ἤ ὡς μεγάλο πολιτικό ἄνδρα τοῦ κύρους καί τῆς ἀξίας ἑνός Βενιζέλου, οἱ δέ, ἐπειδή αὔξησαν τά ποσοστά τους στίς προηγούμενες ἐκλογές, καβάλισαν τό καλάμι, κατά τό κοινῶς λεγόμενο, καί νομίζουν ὅτι μποροῦν νά ἀλλάξουν τόν ροῦν τῆς Ἱστορίας τόσο στήν χώρα μας ὅσο καί στήν Εὐρώπη.

Ὑπάρχει καί μιά τρίτη κατηγορία, αὐτῶν πού τυφλωμένοι ἀπό μιά ἰδεολογία μηδενισμοῦ καί καταστροφῆς ἐπιδιώκουν τήν κατάρευση τοῦ ἀστικοῦ κράτους καί τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ.
Ὅλοι δέ αὐτοί ἐπικουροῦνται ἀπό ἀργυρὠνυτους δημοσιογράφους, τά λεγόμενα παπαγαλάκια.
Ἐνδεικτικά ἀναφέρω μερικά ἀπό τά ἀναληθῆ -γιά νά μή πῶ ψεύδη- τῆς παραπληροφόρησης καί παραπλάνησης τοῦ λαοῦ.

Κατ᾽ἀρχάς τό ὑπέρογκο δημόσιο χρέος δέν μᾶς τό δημιούργησε ἡ λεγόμενη τρόϊκα άλλά ὁ ἄκρατος καί ἀσύνετος δανεισμός τῶν ἑκάστοτε ἑλληνικῶν κυβερνήσεων, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τῆς διακυβερνήσεως τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου –τοῦ πρώτου διδάξαντος– πρός ἐξυπηρέτηση τῶν πελατειακῶν σχέσεων, τήν ἄγρα ψηφοφόρων καί τήν δημιουργία τοῦ κομματικοῦ κράτους. Ἀπ᾽ἐκεί ξεκίνησε καί ἡ ἄνευ ὁρίων διόγκωση τῆς δημόσιας διοίκησης καί κρατικῆς μηχανής.

Ὅταν πλέον τό δημόσιο χρέος ἔφθασε σέ σημεῖο μή ἐξυπηρετούμενο, συνεπικουρούσης καί τῆς διεθνοῦς οίκονομικῆς κρίσεως καί ὕφεσης, καί τά ἐπιτόκια τοῦ δανεισμοῦ κατέστησαν ἀπαγορευτικά, τότε ἐμεῖς προσφύγαμε στούς ἑταίρους μας, τήν Εὐρωπαϊκή τράπεζα καί τό ΔΝΤ νά μᾶς βοηθήσουν καί νά μᾶς συνδράμουν, δανείζοντάς μας μέ ὅρους καί ἐπιτόκιο χαμηλότερο, κατά πολύ, τῆς ἐλεύθερης ἀγοράς.

 Σέ κάθε σύμβαση τίθενται ὁρισμένοι ὅροι, πού πρέπει βεβαίως νά τηρηθοῦν, καί στήν προκειμένη πρώτη δανειακή σύμβαση μεταξύ ἡμῶν καί τῆς τρόϊκας, οἰ ὅροι ἤταν αὐστηροί ἐξ αἰτίας κυρίως τῆς ἀναξιοπιστίας μας, τήν ὁποία καλλιέργησε έπιμελῶς ὁ τότε πρωθυπουργός καί ὑπεύθυνος γιά τήν δανειακή σύμβαση, Γ.Α. Παπανδρέου, μέ τούς χαρακτηρισμούς πού ἄδωσε στούς Ἕλληνες (διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, φοροφυγᾶδες κ.λ.π.). Τό μνημόνιο λοιπόν ἀποσκοποῦσε στήν τήρηση τῶν ὅρων τῆς συμβάσεως καί τήν ἀποπληρωμή τῶν χρημάτων, πού μᾶς δάνεισαν, πράγμα πού θά ἐπιτυγχάνονταν ἐάν λαμβάναμε ὁρισμένα μέτρα γιά τήν ἐξυγείανση τοῦ κράτους καί περιορισμοῦ τῶν δαπανῶν αὐτοῦ.
Δυστυχῶς δέν τηρήσαμε τούς ὅρους τῆς συμβάσεως καί δέν ἐφαρμόσαμε σχεδόν κανένα μέτρο, πού συνιστοῦσε τό μνημόνιο.

Τό μνημόνιο π.χ. δέν ἔλεγε νά περικοποῦν οἱ μισθοί καί οἱ συντάξεις ἀλλά νά περιορισθεῖ ὁ ὑπερβολικός ἀριθμός τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων καί νά περιορισθοῦν οἱ δαπάνες αὐτοῦ. Ἡ Κυβέρνηση προτίμησε τίς ὁριζόντιες περικοπές τῶν μισθῶν καί συντάξεων ἀπό τό νά περικόψει τίς δαπάνες τοῦ κράτους καί νά δυσαρεστήσει τούς ὑπαλλήλους, ίδίως τῶν λεγόμενων ρετιρέ, καί νά αὐξήσει τήν φορολογία ἀντί νά διώξει τήν φοροδιαφυγή. Γιαυτό φταίει τό μνημόνιο ἤ ἡ πολιτική μας ἐξουσία;

Χρόνια τώρα ὅλοι γνωρίζουν γιά τό ὅργιο τοῦ λαθρεμπορίου τοῦ πετρελαίου μέ διαφυγή δισεκατομυρίων ευρώ ἀπό τήν φοροδιαφυγή. Δέν μποροῦν ἤ δέν θέλουν νά τό σταματήσουν; Τό μνημόνιο ἀπαίτησε τήν τοποθέτηση μηχανισμοῦ GPS, δηλαδή ἐντοπισμοῦ, ἀνά πάσα στιγμή τῶν βυτιοφόρων ὀχημάτων μεταφορᾶς πετρελαίου γιά ἔλεγχο τῶν κινήσεων τους. Πράγματι ψηφίστηκε ὁ σχετικός νόμος, ἀλλά ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός, καί ἡ Κυβέρνηση, ἔδωσε διετῆ παράταση ἐφαρμογῆς τοῦ νόμου. Γιά τήν μή πάταξη τοῦ λαθρεμπορίου πετρελαίου, λοιπόν, καθῶς καί γιά τήν γενική φοροδιαφυγή φταίει τό μνημόνιο ἤ ἡ Κυβέρνηση; Τά κλειστά ἤ ὀρθότερα τά προστατευόμενα ἀπό τό Κράτος ἐπαγγέλματα, πού ἀπαίτησε ἡ τρόϊκα μέ τό μνημόνιο νά καταστοῦν ἐλεύθερα, παραμένουν ἀκόμη κλειστά καί προστατευόμενα. Φταίει καί γιαυτό τό μνημόνιο;

Ἡ Κυβέρνηση ἐπέλεξε τόν εὔκολο γιαυτήν τρόπο τῆς ἄδικης ὑπερφορολόγησης τῶν ἰδιωτικῶν ἐπιχειρήσεων μέ ἀποτέλεσμα νά κλείσουν πολλές ἀπ᾽αὐτές καί νά αὐξηθεῖ ἡ ἀνεργία στόν ἰδιωτικό τομέα, καί τῆς ἀκίνητης περιουσίας (τά χαράτσια), ἀντί νά περιορίσει τίς δαπάνες τοῦ κράτους, νά περικόψει τούς ὑψηλούς μισθούς τῶν ὑπαλλήλων τῶν ΔΕΚΟ καί ἄλλων ὀργανισμῶν, καθῶς καί τῶν ἴδιων τῶν βουλευτῶν. Ἔριξε ὄλο τό βάρος στίς ἀσθενέστερες τάξεις γιά νά μή δυσαρεστήσει τούς δικούς της ἀνθρώπους, τούς κυφῆνες τῶν διαφόρων ὀργανισμῶν, πού ἡ ἴδια διόρισε. Φταίει καί γιαυτό τό μνημόνιο;

Τά ἀνωυέρω εἶναι ἐνδεικτικά γιά τό πῶς λειτούργησε ἡ κρατική μηχανή καί μετά τήν ἐπιβολή τῶν δεσμευτικῶν μέτρων τοῦ μνημονίου. Οἱ ὑπουργοί τῆς τότε Κυβερνήσεως, ὄχι μόνον δέν διάβασαν τήν δανειακή σύμβαση, πού ὑπέγραψαν, καί τό μνημόνιο, ἀλλά δέν ἐφάρμοζαν καί τούς νόμους, πού ψήφιζε ἡ Κυβέρνηση κατόπιν τῶν ὑποχρεώσεων πού ἀνέλαβε νά ἐκτελέσει.

Αποτέλεσμα τῶν ἀνωτέρω ἤταν νά φθάσουμε ἐκ νέου στά ὅρια τῆς χρεοκοπίας καί νά προσφύγουμε καί πάλι στούς δανειστές μας. Ἡ ἐνέργεια αὐτή δέν ἤταν τόσο ἀπότοκος τῶν μέτρων πού ἀπαιτοῦσε νά ληφθοῦν ἡ τρόϊκα καί τά ὁποία εἴχαμε ἀποδεχθεῖ, ἀλλά τό ὅτι δέν τά λάβαμε, καί αὐτά πού ψήφισε ἡ Βουλή δέν ὑλοποιήθηκαν. Γιά τήν ἀποτυχία λοιπόν τῆς πρώτης δανειακῆς συμβάσεως καί τοῦ μνημονίου φταῖμε κυρίως ἐμεῖς, πού δέν τηρήσαμε τούς ὅρους του καί ὄχι οἱ δανειστές μας καί τό μνημόνιο.

Οἱ ἑταῖροι μας δέχθηκαν νά μᾶς βοηθήσουν μέ νέα δανειακή σύμβαση ἀλλά μέ ὅρους τηρήσεως τῶν ὑποχρεώσεων μας πολύ ἐπαχθέστερους τῆς πρώτης συμβάσεως λόγω τῆς ἀναξιοπιστίας μας, ἐπιβεβαιουμένης ἀπό τήν μή ἐφαρμογή τῶν μέτρων τοῦ πρώτου μνημονίου. Πλήν ὅμως, γιά νά βοηθήσουν στήν ἀποπληρωμή τοῦ χρέους μας, τό ἐλάττωσαν περί τά 100 δισεκατομμύρια (μέ τά PSI), παρέτειναν τόν χρόνο ἀποπληρωμῆς καί μᾶς δάνεισαν 130 δισεκατομμύρια μέ ἐπιτόκιο κλιμακούμενο μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου, μέ τωρινό ἐπιτόκιο 2,50 μέ 3%.

Οἱ ἐπικριτές τοῦ μνημονίου, οἱ ὁποῖοι καταφέρονται πρός τούς δανειστές μας μέ ἀπαξιωτικές ἐκφράσεις καί χαρακτηρισμούς ἀπάδοντες σέ πολιτισμένους ἀνθρώπους, ἀποκρύπτουν ἀπό τόν λαό ὅτι οἱ δυσμενεῖς καί ἐπαχθεῖς ὅροι τοῦ μνημονίου τέθηκαν γιατί ἐμεῖς εἴμαστε ἀναξιόπιστοι ἑταῖροι (κοινῶς μπαταξῆδες ) καί πολύ σωστά θέλουν νά ἐξασφαλιστοῦν ὅτι θά πάρουν πίσω τά λεφτά τους. Δέν ἐπέβαλαν τούς ὅρους αὐτούς ἀπό κακία ἤ ἐπειδή μᾶς μισοῦν ἀλλά γιατί εἴμαστε, δυστυχῶς, αὐτοί πού εἴμαστε.

Ἀποκρύπτουν ἀπό τόν λαό ὅτι οἱ χῶρες, πού συνεισφέρουν στόν δανεισμό μας (Ἰταλία, Ἰσπανία, Πορτογαλία καί λοιπές), δανείζονται στήν ἐλεύθερη ἀγορά μέ ἐπιτόκιο 6-7% καί μᾶς δανείζουν ἐμᾶς μέ ἐπιτόκιο 2.50-3%.
Ὁλοι αὐτοί, πού μᾶς δανείζουν μέ αὐτά τά χαμηλά ἐπιτόκια καί περιέκοψαν τά ἑλληνικά ὁμόλογα πού εἶχαν εἶναι τοκογλύφοι, ὅπως τούς ἀποκαλοῦμε;

Ἀποκρύπτουν ὅτι ἐνδεχόμενη ἔξοδος μας ἀπό τήν ζώνη τοῦ εὐρώ θά μᾶς στερήσει τῶν ἀνωτέρω πλεονεκτημάτων, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ κουρέματος τοῦ χρέους καί ὅτι ἡ ἀναγκαστική ἔξοδος μας στίς ἀγορές γιά να δανειστοῦμε - ἄν βροῦμε τέτοιες– θά εἶναι μέ ὅρους καί ἐπιτόκια δυσμενέστερους. Τά ἐπιτόκια, ἄν μᾶς δανείσουν θά εἶναι δυσθεώρητα.

Λένε ὅτι θά άκυρώσουν τήν δανειακή σύμβαση. Οὐδέν τούτου ἀναληθέστερον. Δυστυχῶς τό χρέος θά τό πληρώσουμε θέλουμε δέν θέλουμε. Ἡ δανειακή σύμβαση δέν μπορεῖ νά ἀκυρωθεῖ καί μάλιστα, ὅπως ἐπαγγέλλονται μονομερῶς. Αὐτό θά προκαλέσει τήν ἐπίσημη καί ἀσύντακτη χρεοκοπία τῆς χώρας. Μπορεῖ, ὅπως ἐπαγγέλλονται ἄλλοι, νά γίνει μιά διαπραγμάτευση μόνο γιά μιά πιθανῆ ἐπιμήκυνση ἀποπληρωμῆς αὐτοῦ ἤ μικρότερου ἐπιτοκίου. Πράγμα πού μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ μόνον ἐάν παραμείνουμε στό εὐρώ.

Ἡ μονομερής ἀκύρωση τῆς συμβάσεως θά ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἔξοδό μας ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή οἰκογένεια καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση εἴτε γιατί θά μᾶς ἀποβάλουν εἴτε γιατί θά μᾶς ἐξαναγκάσουν νά ἀποχωρήσουμε μόνοι μας. Φαντασθεῖτε νά εἶναι ἐντός τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ἡ Βουλγαρία καί ἡ Ρουμανία καί μεθαύριο τά Σκόπια, ἡ Σερβία καί πιθανῶς καί ἡ Τουρκία, καί ἐμεῖς νά βρισκόμαστε ἔξω. Θά ἀποτελοῦμε τούς παρίες τῆς Εὐρώπης.

Μερικοί ποντάρουν στό ὅτι δέν μποροῦν νά μᾶς ἀποβάλουν ἀπό τήν Ἕνωση γιατί θά στοιχίσει καί στίς ἄλλες ευρωπαϊκές χῶρες ἡ ἀξοδος μας ἀπ᾽αὐτήν. Δέν μποροῦν νά παίζουν τό μέλλον τῆς χώρας μας μπλοφάροντας. Ἡ ὡς τώρα στάση μας ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας τούς προβληματίζει καί δέν εἴμαστε σίγουροι πώς θά ἀντιδράσουν στίς παραξενιές μας.

Δυστυχῶς στερεῖται ἡ χώρα μας καί ἰδιαίτερα τά πολιτικά μας κόμματα ἡγέτες ἰκανούς, νά ἀντιμετωπίσουν μέ δυναμισμό καί προοπτική τά προβλήματα καί νά μᾶς βγάλουν ἀπό τήν πράγματι δύσκολη κατάσταση πού βρισκόμααστε. Οἱ μέν, ὑπαίτιοι τῆς κατάστασης στήν ὁποία ἔφεραν τήν χώρα μας, ἐπαγγέλλονται τώρα τήν σωτηρία της, χωρίς ὅμως νά ἀποδέχονται τίς εὐθύνες τους καί νά παρουσιάζουν μιά διαφορετική ἀπό τήν παλαιά συνταγή διακυβέρνησης, οἱ δέ ἐπαγγέλλονται μιά διακυβέρνηση μέ ὑλικά καί συνταγές καί ἰδεοληψίες, οἱ ὁποῖες δοκιμάστηκαν σέ ἄλλους λαούς, ἀπέτυχαν παταγωδῶς καί τέθηκαν στό χρονοντούλαπο τῆς Ἱστορίας ὡς δεῖγμα διακυβερνήσεως πρός ἀποφυγήν.

Ἅς εὐχηθοῦμε, στίς προσεχεῖς ἐκλογές, οἱ ψηφοφόροι νά ἐνεργήσουν μέ τήν λογική καί ὄχι μέ τό θυμικό καί συναισθηματικά, νά μήν παρασυρθοῦν ἀπό τά διάφορα παραπλανητικά καί ἀναληθῆ πού κυκλοφοροῦν καί διαδίδονται, καί νά ἐπιλέξουν τούς καλύτερους καί πιό σώφρονες γιά τό καλό τῆς πατρίδας μας. Εἴθε.



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Ιουνίου 2012, αρ. φύλλου 645.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ