3.7.12

ΟΔΟΣ: «Δυτικότροπα»

.
Ο Καστοριανός Δ. Χατζής με το γλυπτό του Thermopylae, προφανώς τελεί υπό διωγμό κι αυτός μαζί με τον Λ. Σαμαρά κ.ά., καθ’ ότι «κρειττότερον έστιν ειδέναι εν μέση τη Πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων...»


ΕΙΠΑΝ:
 «Κάθε φορά που περνάω μπροστά από τον «Αρλεκίνο» με πιάνουν τα νεύρα. Στην είσοδο της πόλης μας, σε κεντρικότατο σημείο, αντί να υπάρχει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έχουμε τον «Αρλεκίνο». Ως Καστοριανή και ως Μακεδόνισσα απαιτώ να αντικατασταθεί ο «Αρλεκίνος» με το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τον «Αρλεκίνο» ας τον τοποθετήσετε αλλού κύριε δήμαρχε με τις φαεινές ιδέες σας…».


 Η ΟΔΟΣ κατά τους μήνες που μεσολάβησαν από την αποδοχή της δωρεάς, υποστήριξε συστηματικά την ιδέα τοποθέτησης του γλυπτού Αρλεκίνου στην περιοχή του παλιού κέντρου της πόλης. Για σημειολογικούς κυρίως λόγους (σχέση της Καστοριάς με το καρναβάλι) αλλά και για την συσχέτιση των βυζαντινών μνημείων της αρχαίας και μεσαιωνικής πόλης με το σπουδαίο γλυπτό της δωρήτριας Vassiliki. Τελικά το γλυπτό στήθηκε στην συμβολή της Λ. Κύκνων με την Μ. Αλεξάνδρου απέναντι σχεδόν από το διοικητήριο. Η ΟΔΟΣ εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι το σημείο αυτό δεν είναι το καλύτερο, αλλά είναι προφανές ότι αυτοί που αποφάσισαν πίστευαν ότι παραχωρούν στο καλλιτεχνικό έργο, θέση «φιλέτο».

Ωστόσο έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι η θέση που τοποθετήθηκε εκτός από διαφωνίες προκαλεί ακόμη και «νεύρα» (sic) σε μαχητική δημοτική σύμβουλο της μείζονος μειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου, όχι κάπου-κάπου, αλλά όπως η ίδια ισχυρίζεται και παραδέχεται, κάθε φορά που διέρχεται από το σημείο εκείνο. Μάλιστα σε μια ένδειξη καλλιτεχνικού πατριωτισμού, δεν εγκαλεί απλώς τον δήμαρχο για τις «φαεινές» του ιδέες, αλλά απαιτεί την μεταφορά του Αρλεκίνου και την αντικατάστασή του από άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διευκρινίζοντας ότι η απαίτησή της απορρέει από την διττή της ιδιότητα: της Καστοριανής και της Μακεδόνισσας. Αυτά αναρτήθηκαν σε ενημερωτικό τοπικό blog:

Πρόκειται αναμφίβολα για απόψεις υπερβολικές που δεν είναι αναμενόμενες από ανθρώπους που είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη να προβλέψουν και να ρυθμίσουν τις τύχες του τόπου ακόμη και στα καλλιτεχνικά πρότυπα. Όπως δεν είναι αναμενόμενη η πλειοδοσία σε γνησιότητα αυθεντικότητας.  Διότι αν κάποιους τους πιάνουν τα νεύρα (και μάλιστα κάθε φορά) στην θέα ενός έργου τέχνης, τότε η μια λύση είναι ν’ αλλάξουν δρόμο όταν εισέρχονται στην πόλη ή και να αποστρέφουν το βλέμμα τους.

Πάντως σίγουρα οι «διαταγές» αυτού του είδους δεν κάνουν καλή εντύπωση και ενδεχομένως να αδικούν τα πραγματικά κίνητρα της μάλλον θερμόαιμης δημοτικής συμβούλου. Η οποία προφανώς και δεν θα διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις με την σύγχρονη τέχνη, αφού ως γνωστό η τέχνη όχι μόνο δεν εξάπτει τα πάθη και τις εθνικές κορώνες και ιδιαιτέρως τα νεύρα, αλλά ότι αντίθετα τα ηρεμεί.

Σε μια περίοδο που υπάρχουν συμπολίτες όπως ο κ. Ρωμύλος Μαντζούρας που ερευνά για την ύπαρξη έργων του άλλου μεγάλου Καστοριανού γλύπτη Dimitri Hadzi, ώστε να καταγραφούν οι καστοριανοί εικαστικοί που τιμούν την σύγχρονη τέχνη και την πατρίδα τους, στον αντίποδα, εκπρόσωπος των δημοτών εκφράζει τις καλλιτεχνικά ατυχείς απόψεις της με ένα τρόπο που ούτε ως αντιπολιτευτικός μπορεί να εξηγηθεί και προπαντός να δικαιολογηθεί. Διότι αλλοίμονο αν μπουν ιδέες στους κατέχοντες τα δημοτικά αξιώματα να πάρουν πίσω μια σωστή απόφαση: να δεχθούν την τιμητική δωρεά μιας διάσημης γλύπτριας, ενέργεια η οποία σε μικρό έστω βαθμό καλύπτει το πολιτιστικό χάσμα της Καστοριάς.

Και που να τολμούσε κανείς να ελπίσει ότι θα τοποθετούνταν κοντά στον Αρλεκίνο, και κάποια εικαστική δημιουργία του επίσης Καστοριανού (που μεγαλουργεί στην Νέα Υόρκη) Λουκά Σαμαρά. Προφανώς όχι μόνο του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα ζητούσε το άγαλμα, αλλά και του Φιλίππου και της Ολυμπιάδος...
Μερικές φορές ο ενθουσιασμός δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Ακόμη και όταν αυτός είναι δημοτικός. Το βέβαιο είναι ότι ο θυμός είναι κακός σύμβουλος.

Σημ. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα και δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας αλλά και αντιδήμαρχος, είχαν εκφραστεί αρνητικά για την τοποθέτηση… «δυτικότροπου» γλυπτού στην πόλη.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640


Σχετικά κείμενα:

2 σχόλια:

  1. Η τοποθέτηση ενός εργου τέχνης βαραίνει τον ίδιο τον καλλιτέχνη κ όχι τις δημοτικές αρχές.
    Δηλαδή, ένας καλλιτέχνης αποφασίζει που θα στηθεί το έργο του (εικαστικά) κ ο δήμος απλά του παραχωρεί τον δημόσιο χώρο.
    Εννοειται πως εάν του δώσουν ένα μέρος πού δεν θα επίθυμούσε να τοποθετηθεί, πολύ απλά δεν δωρίζει το εργό του.
    Τώρα εαν μετακίνήσετε το εργό απο εκεί που αρχικά επέλεξε ο καλλιτέχνης είναι δικό σας θέμα κατα πόσο είσαστε καλλιτέχνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος10/7/12

    Δυστυχώς το επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Καστοριάς δεν ικανοποιεί κανέναν. Απεναντίας προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Ενίοτε και ντροπή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ