4.8.11

...μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Εκατόν εξήντα χρόνια από τη γέννηση και εκατό από τον θάνατο του μεγάλου Σκιαθίτη



O  ακέραιος κυρ Αλέξανδρος*

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ

Θαμνώδη ρήματα και φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος κι ανέσπερος έλληνας που κράτησε
τον πόνο στο σωστό του το ύψος
αγνοώντας και
δημοτικισμούς και
εξελικτικισμούς και μόδες
αγνοώντας τα εκάστοτε μορμολύκεια
την ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων
αγνοώντας τον αιώνα της καλπάζουσας εξυπνάδας
ο ανοξείδωτος.
Ηδη τα θύματα της Προόδου που πρόωρα σκουριάζει
πάνε στη πατρίδα του τη Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα είν’  αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξιπόλητα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
εκείνος ο περιούσιος Παπαδιαμάντης
και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.


(*) Τα Ποιήματα , τόμος Α (1961-1978), Εκδόσεις Ικαρος. ΄Οποιος επισκεφθεί το σπίτι του Παπαδιαμάντη στην Σκιάθο θα δει με συγκίνηση το ποίημα αυτό αναρτημένο σε μια κόχη στο φτωχικό δώμα όπου εκείνος έζησε κι άφησε την τελευταία του πνοή.

Το ποίημα του Ν.Κ. συνοδεύει η «διάσημη» πια φωτογραφία του Αλεξ. Παπαδιαμάντη στη Δεξαμενή στην Αθήνα, από τον Παύλο Νιρβάνα στα 1908.



2011: ΕΤΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
Ανθολόγηση κειμένων: Νώντας Τσίγκας




Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ