14.8.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΖΩΑ*

Όπως κάθε πρωί κατέβαινα για την δουλειά μου -ωραίο πρωινό, αισιόδοξο, άδειο το μυαλό μου από τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, για λίγο απολάμβανα αυτό που δεν μπορούν να μου στερήσουν, ένα υπέροχο πρωινό! Συνάντησα τους ίδιους ανθρώπους, με κάποιους λέμε καλημέρα, με άλλους προσπερνιόμαστε απλά…
Με σκέψεις αφηρημένες και σκόρπιες, να μην αργήσω, γιατί τα περιστέρια περπατούν απερίσκεπτα στη μέση του δρόμου, τι ωραία που τιτιβίζουν τα πουλιά, μην με κουτσουλίσει κάποιο, μην με πατήσει κάποιο αυτοκίνητο -οι πεζοί στην Ελλάδα δεν έχουν ελπίδα- και άλλα πολλά αδιάφορα…

Και κάπου εκεί συνάντησα τους γλυκούς αδέσποτους «κόπρους» […το λέω τρυφερά] που συναντώ κάθε πρωινό, μια συνάντηση που είναι μια συνήθεια απαραίτητη, σε αυτό το αρμονικό για μένα όμορφο πρωινό, η ρουτίνα μου…
Καθώς τους πλησιάζω, ήρθε και αυτός ο άνθρωπος που κάθε πρωί τους δίνει μια λιχουδιά [από το μαγαζί που διατηρεί], να γεμίσουν το άδειο στομαχάκι τους, αφού η ζωούλα τους είναι τόσο άδεια από χάδια και αγάπη, αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί κάποιος να τους δώσει! Μια λιχουδιά, ένα ξεγέλασμα στην σύντομη και σκληρή ζωούλα τους!

Και ξαφνικά εμφανίζεται κάποιος περαστικός, τα πλησιάζει -αυτά εντελώς αδιάφορα για την παρουσία του (το τονίζω αυτό!), τους απευθύνεται λέγοντας ξαφνικά και δυνατά «Ούστ»…Έμεινα για λίγο εμβρόντητη από αυτή την τόσο βίαιη παρουσία στο τόσο αρμονικό και ωραίο πρωινό μου…
Για πολύ λίγο όμως…Τον ρωτάω: «Σας ενόχλησαν;».Και μου απαντάει: «Ναι!». …Μένω ξανά άφωνη, επειδή είδα όλη την σκηνή από την αρχή ως το τέλος.
Καλοί μου άνθρωποι, σε όσους τουλάχιστον έχει μείνει μέσα λίγη ανθρωπιά, θέλω να μου πείτε ποιος προκάλεσε, το τετράποδο ή το δίποδο;

Ομολογώ ότι για χρόνια φοβόμουν τελείως παράλογα τα αδέσποτα σκυλιά, και λέω παράλογα, επειδή δεν με πείραξαν ΠΟΤΕ και επειδή τυχαίνει να είμαι και από τους πιο φανατικούς φιλόζωους…
Όλα αυτά τα γράφω εξ αιτίας των δημοσιευμάτων που γράφονται κατά καιρούς με τόσο μένος εναντίον των αδέσποτων (…που κάποτε είχαν σπίτι, μέχρι που τα βαρέθηκαν και τα εγκατέλειψαν…), και για τις «φήμες» ότι υπάρχει και πάλι κάποιο σχέδιο εξόντωσης ή μείωσής τους, όπως το λένε κομψά κάποιοι που μισούν τα δέντρα και την φύση (ξέρουν αυτοί ποιοι είναι), αν και επίσης κάπου διάβασα ότι ο Δήμος έχει ένα κονδύλιο πολλών χιλιάδων ευρώ για την σίτισή τους και μπράβο τους, χάρηκα, λέω, επιτέλους, επειδή κάποτε κάποιοι άλλοι (ξέρουν καλά αυτοί ποιοι είναι) χρήματα που δόθηκαν για το Κυνοκομείο για τις εγκαταστάσεις του, τα χρησιμοποίησαν αλλού…και μην φανταστείτε για κάποιο πολιτιστικό μέγαρο!

Και όσο για τους νοικοκύρηδες-σσες που ρίχνουν φόλες σε σκυλιά και γάτες, δηλητηριάζουν τα περιστέρια, κόβουν τα δέντρα για να έχουν θέα και μισούν γενικώς την φύση, και ο κόσμος τους είναι το κακόγουστο σπίτι τους, ας σκεφτούν ότι τα κατοικίδια τους είναι κατσαρίδες, σκορπιοί, ποντίκια, ΦΙΔΑΚΙΑ και ό,τι άλλο κυνηγούν οι γάτες και εξολοθρεύουν φυσικά με τους νόμους της φύσης, και όχι με τον τρόπο των ανεγκέφαλων υπανθρώπων.

Αυτά είχα να πω και επίσης να ενημερώσω και αυτούς και την ΟΔΟ, ότι το νομοσχέδιο που εκπονήθηκε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και θα ψηφιστεί, προβλέπει τσουχτερά πρόστιμα ή και φυλάκιση σε κακοποίηση ή θανάτωση ζώων, και επίσης το ευχάριστο και φρέσκο νέο είναι ότι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα γίνει σημαντικός επειδή θα υποχρεωθεί να παρέχει προστασία σε αυτά, και όχι να τα εξολοθρεύει μεθοδευμένα όπως στο πρόσφατο παρελθόν για να ικανοποιεί ψηφοφόρους ή μη, διαφορετικά θα υπάρχουν κυρώσεις και εκεί…και πολλές καταγγελίες στην αστυνομία και εισαγγελέα για οτιδήποτε παράνομο θα πέφτει στην αντίληψη μας και θα γίνεται εις βάρος των ζώων…και υπάρχουν ευτυχώς πολλοί σαν εμένα…

Φιλικά
Φιδάκιαααααααα…
Μία αναγνώστρια


(*) Άνθρωποι και άλλα ζώα [Γκουερρίνο Τζορτζέττι] εκδόσεις «Γνώση»   

1 σχόλιο:

  1. Τα σέβη μου στην αναγνώστρια που συμφωνώ απολύτως μαζί της και με την ευκαιρία να γράψω ότι δεν πιστεύω να αλλάξουν εύκολα οι άνθρωποι στάση απέναντι σε αυτά που μισούν, ζώα, δένδρα κτλπ.
    Η κακία των ανθρωποειδών αυτών είναι απέραντη.
    Ακόμη και αν τα προσέξουμε με την ανθρώπινη μας ματιά τα ζώα, αδέσποτα και όχι μόνο, θα παρατηρήσουμε ότι αν κάποια φορά τσακωθούν μεταξύ τους, πολύ συχνά αν όχι πάντα, μετά από λίγο μπορεί να τα δούμε είτε να κοιμούνται κοντά κοντά ή να έχει ξεπεραστεί ο "θυμός" τους και η "κακία" τους μεταξύ τους και είναι σαν να μην συνέβει κάτι, ενώ οι άνθρωποι και πολύ περισσότερο τα ανθρωποειδή κουβαλάν την κακία και τον θυμό για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ