5.4.11

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Ιθαγένεια και υπηκοότης

Μετά τήν ἀπόφαση τοῦ Δ´Τμήματος τοῦ Συμβουλίου τῆς ‘Επικρατείας νά παραπέμψει τόν νόμο 3838/2010 – πού ἀφορᾶ τήν κτήση τῆς Ἑλληνικῆς ἰθαγένειας - στήν Ὁλομέλεια τοῦ Σ. τῆς Ε. γιά νά ἀποφανθεῖ περί τῆς ἐνδεχομένης ἀντισυνταγματικότητος διατάξεων του, ἐπανῆλθε τό θέμα στήν ἐπικαιρότητα καί ἄρχισαν οἰ συζητήσεις καί οἱ ἀντιπαραθέσεις στά τηλεοπτικά ¨παράθυρα¨ καί στίς στῆλες τῶν ἐφημερίδων.

‘Εγώ δέν εἶμαι νομικός γιά νά σκεφθῶ μέ νομικούς ὄρους καί νά κρίνω, ἀλλά ὡς ἁπλός Ἕλλην πολίτης νομίζω ὅτι ἔχω τό δικαίωμα καί ἐν πολλοῖς καί τήν ὑποχρέωση νά ἐκφέρω τήν γνώμη μου.
Τό θέμα, κατά τήν γνώμη μου, δέν εἶναι οὔτε ἀμιγῶς νομικό οὔτε πολιτικό - ἀπό ἀπόψεως κυρίως πολιτικῆς ἐκμεταλεύσεως πρός ἄγραν ψήφων - ἀλλά καί κοινωνικό καί ἐθνικό. Οἱ ταγοί τῆς ἐξουσίας θέλοντες νά ἐναρμονισθοῦν πιθανῶς μέ τό Εὐρωπαϊκό δίκαιο καί νά ἀποδείξουν στούς ἑταίρους μας ὅτι εἶναι πειθήνιοι ἐκτελεστές τῶν ἐντολῶν τους, ἤ ἐμφορούμενοι ἀπό διάφορες ἰδεοληψίες περί δῆθεν πολυπολιτιστικῆς κοινωνίας καί τά τοιαῦτα, δέν ἔχουν τό σθένος νά ἐνεργήσουν μέ μόνο γνώμονα τό ἐθνικό συμφέρον, νά προβάλουν τήν ἑλληνική ἰδιαιτερότητα, τά προβλήματα, πού θά προκύψουν ἀπό μιᾶ ἀνεξέλεγκτη ίθαγενοποίηση ἀπό ἄτομα τά ὁποία δέν θά ἐμφοροῦνται ἀπό τά ἑλληνκά ἰδεώδη καί τήν ἀλλοίωση τοῦ κοινωνικοῦ ἰστοῦ.

Οἱ ξένοι μέ τόν ὅρο Nationality ἀποδίδουν τόσο τήν ἔννοια τῆς ἰθαγένειας ὅσο καί αὐτήν τῆς ὑπηκοότητας ἄν καί γιά τήν ὑπηκοότητα χρησιμοποιεῖται καί ὁ ὅρος citizenship. Ἡ λέξη Nationality προέρχεται ἀπό τήν λέξη Nation, τό ὁποῖο σημαίνει Ἔθνος.

Μέ τόν ὅρο Ἔθνος ἤ Nation έννοοῦμε ¨σύνολο ἀνθρώπων ὁμογενῶν ἐχόντων κοινήν ἱστορίαν, ὅμοιον περίπου πολιτισμόν καί συνείδησιν τῆς ὁμογένειας¨. ( Μέγα λεξικόν τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας, Δ. Δημητράκου ). (Τά Ἀγγλικά λεξικά περιγράφουν τό Nation ὡς ἐξῆς: ¨Nation = body of people of common origin, language and history, living together (π.χ. Ἕλληνες, Γάλλοι κ.λ.π. ), or people with the same customs, religion, language e.t.c. but not politically independent ( π.χ. Ἑβραῖοι, Κούδροι ). Δηλαδή τό τοῦ Ἡροδότου τό <ὅμαιμον, ὁμόθρησκον, ὁμόγλωσσον> διότι στούς Ἕλληνες τό Ἔθνος εἶναι συνώνυμο τοῦ Γένους Ἔτσι ἡ ‘Αρχαῖα Ἑλλάς χαρακτηρίζεται ἀπό τήν ὕπαρξη πολλῶν κρατῶν ἑνός Ἔθνους ἐν ἀντιθέσει μέ τήν Ρώμη πού ἧταν ἕνα κράτος πολλῶν ἐθνῶν.

Ἡ λέξη Ἰθαγένεια – Nationality, citizenship εἶναι ἡ ἰδιότης τοῦ ἰθαγενοῦς.
Ἱθαγενής δέ εἶναι 1) ὁ κατ᾽εὐθείαν ἐκ νομίμου γάμου γεννηθείς, νόμιμος, γνήσιος, 2) ὁ καταγόμενος ἐξ αὐτῆς ταύτης τῆς χώρας ἐν ἦ κατοικεί, αὐτόχθων, Ἀντ. ἔπηλυς, ἔποικος, πρόσφυξ. 3) ὁ νόμιμος καί πολιτικός δεσμός ὁ συνδέον ἕκαστον πολίτην πρός τό κράτος εἰς ὅ ἀνήκει (ὅ.π. Δ.Δημητράκου). Τό ἔτυμον τῆς λέξεως Ἰθαγενής εἶναι ἐκ τοῦ ἰθύς = εὐθύς, γνήσιος, ἀληθής + γένος (‘Ετυμολογικόν Λεξικό τῆς ‘Αρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσης τοῦ Π.Χ.Δορμπαράκη ).
Σήμερα οἱ νομικοί καί πολιτικοί λαμβάνουν ὑπ᾽ὄψη τόν τρίτο κυρίως ὁρισμό τῆς ἰδιότητος τοῦ Ἰθαγενούς.

Παλαιότερα λαμβάνονταν ὑπ᾽ὄψη ἡ συγγένεια τοῦ αἵματος, γιά τήν ἰθαγένεια, μέ τήν πάροδο ὅμως τοῦ χρόνου ὑπεισῆλθαν καί ἄλλοι παράγοντες, γιά τήν ἀπόκτηση, ὅπως ἡ ἐντοπιότης, ἡ ἐπί μακρόν διαμονή στήν χώρα κ.ἄ. Σ᾽ὅλες ὅμως τίς περιπτώσεις γιά τήν χορήγηση τῆς Ἑλληνικῆς ἰθαγένειας, ἐλαμβάνετο ὑπ᾽ὄψη ὁ πρότερος βίος, ἐάν ὁ ὑποψήφιος ἐμφορεῖτο ἀπό τά ἐθνικά Ἑλληνικά ἰδεώδη, ἐάν εἶχε προσφέρει στό ἔθνος πολύτιμες ὑπηρεσίες, ὅπως π.χ. οἱ φιλέλληνες στόν ὑπέρ τῆς ἀνεξαρτησίας Ἀγῶνα, και ἄλλα στοιχεῖα πού νά ἀπεδείκνυαν καί ἔπειθαν ὅτι ὁ πρός πολιτογράγηση ἄξιζε νά πολιτογραφηθεῖ Ἕλλην καί ἐφ᾽ὅσον βεβαίως τό ἐπιθυμοῦσε καί ὁ ἴδιος.

Η μέ τόν Νόμο 3838/2010 ἀθρόα καί ἀνεξέλεγκτος πολιτογράφηση καί χορήγηση ἑλληνικῆς ἰθαγένειας σ᾽ὅλους τούς ξένους ( καί κυρίως μετανάστες ), πού ἦλθαν στήν Ἑλλάδα, νομίμως ἤ παράνομα, μόνον γιά οἰκονομικούς λόγους λόγω ἔνδειας στούς τόπους καταγωγῆς τους, οἱ ὁποῖοι οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μέ τόν Ἑλληνισμό, τόσο ἀπό ἀπόψεως γλώσσας, παιδείας, πολιτισμοῦ, κυριαρχούσας θρησκείας ὅσο καί νοοτροπίας καί κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς θά ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί θά ἐπιφέρει τεράστια ζημιά στήν χώρα. Ὅταν μάλιστα ἡ πλειονότης τῶν πρός πολιτογράφηση εἶναι μουσουλμάνοι τό θρήσκευμα, τότε θά εἶναι ἀδύνατον νά ἐνσωματωθοῦν στήν κοινωνία μας γιατί ἡ φύση τοῦ Ἰσλάμ, ἡ κοσμοθεωρία, ἡ κουλτοῦρα καί γενικά τό κοσμοείδωλο, πού πρεσβεύει, εἶναι τελείως διαφορετικά ἀπό αὐτά τοῦ Δυτικοῦ κόσμου. Γιά τούς μουσουλμάνους ὁ μόνος νόμος, πού ἰσχύει εἶναι αὐτός τοῦ Κορανίου καί βάσει αὐτοῦ κάθε νόμος καί συμπεριφορά, πού δέν εἶναι σύμφωνη μέ αὐτά πού πρεσβεύει, δέν θεωρεῖται παράπτωμα, προτρέπεται μάλιστα ἡ ἀνυπακοή στούς ἰσχύοντας νόμους τοῦ κράτους ἐφ᾽ὅσον αὐτοί δέν συμφωνοῦν μέ τήν διδασκαλία τοῦ Κορανίου.

Οἱ μουσουλμάνοι τό θρήσκευμα, ὅπως φαίνεται ἀπό αὐτούς πού εἶναι ἤδη ἐγκατεστημένοι σέ δυτικές χῶρες, ἐπί πολλά ἔτη (Γερμανία, Γαλλία), δέν μπόρεσαν νά ἀφομοιωθοῦν καί νά ἐνσωματωθοῦν στήν τοπική κοινωνία, ὄχι ἀπό ρατσιστικό ἀπαρτχάϊν τῶν κοινωνιῶν αὐτῶν, ἀλλά ἐπειδή κυρίως δέν θέλουν οἱ ἴδιοι νά ἐνσωματωθοῦν στίς κοινωνίες αὐτές. Παράδειγμα ἀτράνταχτο οἱ ἐγκατεστημένοι Τοῦρκοι στήν Γερμανία, οἱ ὁποῖοι ἀριθμοῦν πάνω ἀπό δύο ἑκατομμύρια, ζοῦν ἐκεῖ ἐπί πολλά χρόνια, καί εἶναι πρώτης, δεύτερης καί τρίτης γενιᾶς καί ὅμως δέν ἔχουν ἐνσωματωθεῖ στήν Γερμανική κοινωνία. Εἶναι τελείως διαφορετική καί ἀσυμβίβαστος ἡ νοοτροπία τοῦ ‘Ισλάμ μέ αὐτήν τοῦ Δυτικοῦ κόσμου.

Στήν χώρα μας ἐκτός ἀπό τήν νόμιμη μουσουλμανική μειονότητα τῆς Δυτικῆς Θράκης, μέ τήν ἀθρόα εἴσοδο μεταναστῶν (νομίμων καί παρανόμων) οἱ πλεῖστοι τῶν ὁποίων προέρχονται ἀπό μουσουλμανικές χῶρες, καί οἱ ὁποῖοι ἀριθμοῦν, μέ τούς πλέον εὐοίωνους ὑπολογισμούς, ἄνω τοῦ ἑνός ἐκατομμυρίου, ἀποτελοῦν ἤδη τό ἕν δέκατον καί πλέον τοῦ πληθυσμοῦ. Ὁ ἀριθμός τους αὐξάνεται συνεχῶς, μέ τήν ἀνεξέλεγκτο εἰσροή ὅλο καί περισσότερων λαθρομεταναστῶν, μέ τά τελευταῖα μάλιστα γεγονότα στίς μουσουλμανικές χῶρες τῆς Βορείου ‘Αφρικῆς καί τήν Αἴγυπτο ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος ὁ ἀριθμός αὐτός τῶν λαθρομεταναστῶν νά αὐξηθεῖ μέ γεωμετρική πρόοδο.
Οἱ μετανάστες αὐτοί, οἱ πλεῖστοιτῶν ὁποίων εὐρίσκονται παρανόμως στήν χώρα μας, ἀπαιτοῦν ἤδη – προσέξτε δέν αἰτοῦν ἀλλά ἀπαιτοῦν – καί μάλιστα δυναμικά καί ὀργανωμένα, ὅπως ἔδειξε ἡ κατάληψη τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου ‘Αθηνῶν, τήν ὁμαδική νομιμοποίησή τους, ἀνεξέλεγκτα καί χωρίς ἔλεγχο ἐάν πληροῦν ἔστω καί τίς στοιχειώδεις προϋποθέσεις μιᾶς τέτοιας ἐνέργειας ἀπό τίς ‘Αρχές. Ἡ ὀργανωμένη, ἐξ ἄλλου, κατάληψη κεντρικῶν σημείων καί πλατειῶν ἀπό ἑκατοντάδες (ἤ μήπως χιλιάδες) μουσουλμάνων μέ τό πρόσχημα τῆς ὁμαδικῆς τους προσευχῆς, ἐνῶ μποροῦσαν κάλλιστα νά ζητήσουν νά τούς παραχωρηθεῖ ἕνα στάδιο ἤ γήπεδο, πού θά τούς τό παραχωροῦσε, εὐχερῶς, ἡ Πολιτεῖα, δέν ὑπέβαλαν κἄν αἴτημα γιαυτό, ἀλλά ἐπεδίωξαν τήν παράνομη ἐνέργειά τους γιά νά ἀποδείξουν ἀκριβῶς ὅτι διαθέτουν καί εἶναι μιᾶ δύναμη, πού πρέπει νά λαμβάνεται ὑπόψη. Ὅλα αὐτά ἀποδεικνύουν ὅτι ἔχουμε ἤδη μιᾶ βραδυφλεγῆ βόμβα στούς κόλπους μας, πού ἄν δέν ἀντιμετωπισθεῖ ἔγκαιρα καί σωστά ἀπό τίς Ἀρχες θά ἐπιφέρει ἀνεπανόρθωτες συνέπειες στήν κοινωνία μας. Ἤδη ὠς παράνομοι μετανάστες ἔχουν ἀποθρασυνθεῖ τελείως, φαντασθεῖτε τί πρόκειται νά συμβεῖ ἐάν νομιμοποιηθοῦν.

‘Ολες οἱ χῶρες τῆς Εὐρώπης δέχονται μετανάστες, ἀλλά μέ μιᾶ σωστή μεταναστευτική πολιτική, πού ἀφαρμόζουν, προσπαθοῦν νά περιορίσουν τόν ἀριθμό εἰσροῆς μεταναστῶν σ᾽αὐτές σ᾽ἕναν ἀριθμό, ἀνάλογο μέ τίς δυνατότητες τους, νά τούς παράσχουν τίς προϋποθέσεις γιά μιᾶ εὐπρεπῆ διαβίωση καί κατόπιν στήν ἐσωμάτωσή τους στήν τοπική κοινωνία. Δυστυχῶς στήν χώρα μας οἱ ἑκάστοτε κυβερνήσεις, ἀπό τότε πού προέκυψε τό μεταναστευτικό πρόβλημα μέχρι σήμερα, δέν ἔχουν καταρτήσει ἕνα σαφές καί ρεαλιστικό σχέδιο ἀντιμετώπησις τοῦ προβλήματος καί μιᾶ πολιτική ἡ ὁποία νά εἶναι τέτοια ὥστε νά ἀνταποκρίνεται στίς δυνατότητες τῆς χώρας μας. Τά δύο κόμματα ἐξουσίας, κυβέρνηση καί ἀντιπολίτευση, δέν μπόρεσαν, οὔτε σ᾽αὐτό τοῦ μείζονος σημασίας ἐθνικό ζήτημα, νά συμφωνήσουν σέ μιᾶ κοινή πολιτική ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος, τά δέ ἄλλα κόμματα, τῆς ἄκρας δεξιᾶς καί ἄκρας ἀριστερᾶς προτείνουν λύσεις ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες, ἀντεθνικές καί ἀνεφάρμοστες. Καί τό μέν ἀκροδεξιό κόμμα προτεῖνει τήν ἀπέλαση ὅλων τῶν μεταναστῶν, καί τῶν νομίμως διαβιοῦντων στήν χώρα μας, καί τῶν λαθρομεταναστῶν, τά δέ κόμματα τῆς ἀριστερᾶς, ἐμφορούμενα ἀπό τίς ἐθνομηδενιστικές τους ἰδεοληψίες προτείνουν τήν νομιμοποίηση ἁπάντων τῶν μεταναστῶν νομίμων καί παρανόμων. Καί ἡ μία καί ἡ ἄλλη λύση εἶναι τελείως ἀνεδαφικές, νομίζω δέ ὅτι αὐτό εἶναι γνωστό καί σ᾽αὐτούς, πού τίς προτείνουν, προτείνονται ὅμως γιά ἀντυπωσιασμό καί ἄγρα πολιτικῶν ὀφελῶν.

Τά δύο κόμματα ἐξουσίας πρέπει κατ᾽ἀρχάς νά συμφωνήσουν γιά τόν ἀριθμό τῶν μεταναστῶν, πού μπορεῖ νά δεχθεῖ καί νά ἀντέξει ἡ κοινωνία μας καί στήν συνέχεια νά νομιμοποιήσει αὐτούς πού ζοῦν στήν χώρα μας γιά ἀρκετά χρόνια, ἔχουν κατά κάποιο τρόπο ἐγκλιματισθεῖ, δουλεύουν νομίμως καί ἐκπληρώνουν τίς ὑποχρεώσεις τους στό κράτος, ἐφ᾽ὅσον βεβαίως τό ἐπιθυμοῦν καί οἱ ἴδιοι, καί μετά ἀπό ὁρισμένες διαδικασίες. Σ᾽αὐτούς καί τά παιδιά τους, πού γεννήθηκαν στήν Ἑλλάδα, μπορεῖ νά δωθεῖ ἡ Ἑλληνική ὑπηκοότης ὅχι ὅμως καί ἡ ἰθαγένεια.

Στήν Ἑλληνική γλῶσσα, τήν μόνη νοηματική γλῶσσα τοῦ Κόσμου, ὄπου τό σημαῖνον, δηλαδή ἡ λέξη, καί τό σημαινόμενο, δηλαδή αὐτό πού ἡ λέξη ἐκφράζει ( πράγμα, ἰδέα, κατάσταση ), ἔχουν μεταξύ τους πρωτογενῆ σχέση, ὑπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ τῆς λέξης ἰθαγένεια καί τῆς λέξης ὑπηκοότης. Μπορεῖ κάλλιστα νά ἀποκτήσει κανείς τήν Ἑλληνική ὑπηκοότητα ὄχι ὅμως καί τήν ἰθαγένεια. Ἕνας μαῦρος τῆς Ἀφρικῆς, π,χ, Νιγηριανός, μπορεῖ νά ἀποκτήσει τήν Ἑλληνική ὑπηκοότητα δέν θά εἶναι ὅμως ποτέ ἰθανενής Ἕλλην.

Τούς πλεονάζοντας μετανᾶστες, αὐτούς πού δέν μπορεί νά ἀντέξει ἡ κοινωνία μας, θά πρέπει, κατόπιν συμφωνίας μέ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἤ νά τούς προωθήσει στήν Εὐρώπη ἤ νά τούς ἀπελάσει στίς χῶρες προελεύσεως τους.

Τό μεταναστευτικό πρόβλημα εἶναι πολύ σοβαρό καί πρέπει νά ἀντιμετωπισθεῖ τό γρηγορώτερο δυνατόν μέ σοβαρότητα καί ὑπευθυνότητα καί νά μή γίνει καί αὐτό ἀντικείμενο πολιτικῆς ἐκμετάλευσης. Οἱ καιροί οὔ μενετοί.



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ