21.9.10

ΟΔΟΣ: Home, sweet home

Η πρωτοβουλία του τοπικού σωματείου «Σπασμένο Ρόδι» με τα ονόματα των 300 περίπου φίλων και υποστηρικτών της λίμνης που αναρτήθηκαν σε μικρές ταινίες (κορδέλες) σε κάγκελα παραθύρων της Νομαρχίας, στο πλαίσιο εκδήλωσης ευαισθητοποίησης και διαμαρτυρίας που έγινε στο τέλος Αυγούστου, ήταν μια ειρηνική ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα και σαφής πράξη ακτιβιστικής δράσης. Πρωτόγνωρη για την Καστοριά, πολλαπλασίασε την δραστικότητα της παρέμβασης και τον συμβολισμό των ονομάτων λόγω της πρωτοτυπίας της ιδέας με τις κορδέλες.

Έστρεψε έστω και προσωρινά στην Καστοριά το ενδιαφέρον ακόμη και κεντρικών ΜΜΕ πανελλήνιας εμβέλειας. Ώστε με αφορμή την μόλυνση της λίμνης (που έκανε αισθητό το πρόβλημα της λόγω της εποχιακής οσμής και της πράσινης επιφάνειας της) να ευαισθητοποιηθούν πολίτες και φορείς για την σωτηρία της, αλλά και να συγκεντρώσει έστω και εφήμερα το ενδιαφέρον των κέντρων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και λήψης των αποφάσεων.

Ως εδώ, όπως είναι φυσικό, δεν υπάρχει τίποτε το αξιοπερίεργο ή το μεμπτό. Ακόμη και οι πρωτάκουστες, σε δυτικό ευρωπαϊκό κράτος για την ελευθερία της επιστημονικής έρευνας, και πρωτοφανείς για την δημοκρατική τάξη διαμαρτυρίες (και απειλές) των κατ’ εξοχήν υπευθύνων νομάρχη και δημάρχου Καστοριάς, οι οποίοι, αντί να δηλώσουν συντετριμμένοι από τις αντίστοιχες πολιτικές τους ευθύνες για το κατάντημα της λίμνης που θέτει σε κίνδυνο της δημόσια υγεία και απειλεί την Καστοριά, ούτε λίγο ούτε πολύ... διαμαρτυρήθηκαν εναντίον του Πανεπιστημίου (Ιωαννίνων) για το γεγονός ότι προέβη σε έρευνα και μελέτη, χωρίς να ρωτήσει τους ίδιους ως ξενοδόχους της Καστοριάς, θα μπορούσαν να επισκιαστούν, αν δεν ακολουθούσαν τα πιο ευτράπελα.

Η δήθεν «ακαριαία» αντίδραση του Νομαρχιακού Συμβουλίου που συγκλήθηκε «εκτάκτως» με θέμα του την απόφαση λήψης μέτρων για την λίμνη, αν και ενέργεια πρακτικά ανεπαρκής και πολιτικά εξόχως υποκριτική, έσωζε κατά κάποιο τρόπο τα προσχήματα. Θα μπορούσε να ισχυρισθεί μάλιστα κάποιος ότι εντελώς προσωρινά αντιστάθμισε σε ένα μικρό βαθμό το κλίμα.

Όλα αυτά όμως ώσπου, ο νομάρχης Καστοριάς κ. Κωνσταντίνος Λιάντσης, που φιλοδοξεί να είναι και δήμαρχος Καστοριάς, είχε την πολλαπλώς ατυχή έμπνευση -πιστεύοντας προφανώς ότι το θέμα έκλεισε για όλους και ότι η παράσταση τελείωσε- να δώσει εντολή απομάκρυνσης των ονομάτων με τις κορδέλες από τα κάγκελα της νομαρχίας. Να γίνει ο ίδιος «ακτιβιστής» της εξουσίας, και να ταυτισθεί τελικά με το πρόβλημα, επωμιζόμενος συμβολικά τις ευθύνες της λίμνης κατ’ αποκλειστικότητα, έστω και αν, προσπαθώντας να δικαιολογηθεί, κατηγόρησε τον δήμο Καστοριάς. Αυτή ακριβώς, η πολύ βιαστική και αψυχολόγητη ενέργεια, έχει μια ακόμη «ακτιβιστική» διάσταση: Την βαθύτατη ιδιοκτησιακή αντίληψη που διακατέχει το πολιτικό κατεστημένο της Καστοριάς, στο οποίο ανήκει και ο ίδιος.

Έστω και χρονικά (κάπως) νεότερος από τον κ. Φ. Πετσάλνικο στα πολιτικά πράγματα της Καστοριάς, δεν είναι τυχαίο ότι ο επί 8 χρόνια νομάρχης Καστοριάς και άλλα τόσα πριν (επί Γ. Καπαχτσή) αντινομάρχης (κλπ), με μια «φυσικότητα» που οφείλεται στο αίσθημα της πολιτικής του ιδιοκτησίας, «κατέβασε» τις ταινίες με τα ονόματα, σαν να είναι το κτήριο του Διοικητηρίου (πολιτικά) δικό του, και η νομαρχία το σπίτι του.

Δεκαέξι (16) χρόνια στην κορυφή, ή έστω σε υψηλά επίπεδα, θα του φαίνεται προφανώς αδιανόητο να θυμάται, ότι το Διοικητήριο έχει δημόσιο χαρακτήρα και αποστολή. Και ότι με αυτή την έννοια «ανήκει» σε όλους μαζί (επομένως και στα ονόματα των πολιτών στις αθώες κορδέλες), αλλά σε κανένα χωριστά, ή μεμονωμένα, και προπαντός όχι στον ίδιο. Για τον επιπλέον λόγο ότι σε ελάχιστους μήνες ολοκληρώνει την σταδιοδρομία του ως νομάρχης Καστοριάς, ενώ οι πολίτες θα συνεχίσουν να ζουν στις όχθες μιας λίμνης-βάλτου.

Χωρίς μάλιστα ούτε ο ίδιος (όπως και κανένας άλλος από τους εκλεγμένους) να έχει να επιδείξει τίποτε σημαντικό για την σωτηρία της στοιχειωμένης λίμνης, όπως αντίστοιχα για κάθε άλλο σοβαρό και μετρήσιμο και τίποτε έμπρακτο για την Αρχιτεκτονική Σχολή, το (άλλο) φάντασμα της Καστοριάς. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι το έλλειμμα σημαντικών αρμοδιοτήτων, και η διάθεση άφθονου και αργόσχολου πολιτικού χρόνου, όλα αυτά τα χρόνια της νομαρχίας του, θα του επέτρεπαν αν μη τι άλλο, την ανάληψη των πολιτικών πρωτοβουλιών για την σωτηρία της λίμνης.

Υπηρετούμενος πολιτικά από ένα σύστημα καλά αμειβόμενων υπηρεσιών προσωπικής πολιτικής προβολής από τα αρεστά του τοπικά ΜΜΕ, που μετατρέπονται σε πρόθυμους υπηρέτες του άστρου του, διατηρώντας -όπως θα νομίζει- το σχετικό «πλεονέκτημα» συγκρινόμενος με άλλα εκλεγμένα μετριότατα στελέχη του κομματικού του χώρου, χωρίς αντίπαλο που να απειλεί την θέση του, μια και αυτή είχε ημερομηνία λήξεως την κατάργηση της Νομαρχίας, θα (του) μοιάζει πάρα πολύ φυσικό φαίνεται να κατεβάζει από τα κάγκελα τα ονόματα με τις κορδέλες, για να απαλείψει την κακή εντύπωση. Όπως θα έκανε και η συμπαθής στρουθοκάμηλος.

Ποιος ξέρει άραγε. Ίσως και να νομίζει ειλικρινά και βαθύτατα ότι υπομένει ως μάρτυρας αυτόν τον «πόλεμο» επειδή κάποιοι τον έθεσαν στο στόχαστρό τους, μια και μετά την επιτυχή θητεία του στην Νομαρχία με το μετρήσιμο έργο του, φιλοδοξεί να μεταλαμπαδεύσει την εμπειρία και τις ίδιες επιτυχίες στον διευρυμένο Δήμο Καστοριάς, διαδεχόμενος τον κ. Ι. Τσαμίση.

Γι’ αυτό θα του φαίνονται αψυχολόγητες, αδιανόητες και κυρίως αδικαιολόγητες, και οπωσδήποτε ύποπτες, οι αντιδράσεις αυτών που διαφωνούν με την ενέργειά του να «καθαρίσει» τα κάγκελα των παραθύρων της Νομαρχίας, αλλά όχι την λίμνη. Θα είναι πεπεισμένος ότι υποκινούνται από τους πολεμίους και τους αντιπάλους του, οι αντιδράσεις όσων διαφωνούν με την ακτιβιστική του αντίδραση.

Με αφορμή τις κορδέλες και τα ονόματα, την λίμνη, το «Σπασμένο Ρόδι» και την λανθασμένη αλλά «φυσικότατη» αντίδραση του κ. νομάρχη Καστοριάς, μπορεί να μη σώθηκε ακόμη η λίμνη, αλλά για μια ακόμη φορά οι πολίτες της Καστοριάς έγιναν μάρτυρες της πολιτικής ματαιοδοξίας και της παραγοντικής σύγχυσης.

Καθώς και της ματαιοπονίας, ενδεχομένως, μια και τελικά η κατάσταση στην λίμνη δύσκολα αντιστρέφεται. Καθρεπτίζει άλλωστε την ίδια την Καστοριά. Όπως την κατάντησαν οι επιτυχίες των βουλευτή, δημάρχων και νομάρχη.

Home, sweet home = Σπίτι, γλυκό μου σπίτι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ