6.4.09

ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΠΑΓΓΟΥ: Τα ανθοπέταλα του Έρωτα

Κάπου στα μέσα του Γενάρη άνθισε μια κερασιά! Έδεσαν τα «μάτια», πέταξε φυλλαράκια λεπτά, γυαλιστερά, έτοιμα για χάδι, κι υστερότερα γέμισε χυμούς και λουλούδια.
Οι ειδικοί της οικολογίας ξαφνιάστηκαν μπρος στο προκλητικό αίνιγμα. Ένα δένδρο που τηρεί ευλαβικά το κάλεσμα των εποχών, πώς τώρα αψηφά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες; Συνέβαλαν σ' αυτό ορμονικές διαταραχές ή μήπως κάποια βλάβη στους υποδοχείς που είναι υπεύθυνοι για την αίσθηση της φωτεινότητας και της θερμοκρασίας; Λογικά ερωτήματα που τους κέντριζαν νου και φαντασία..

Πήραν κυτταρικά δείγματα από τον κορμό και τα άνθη. Αποτέλεσμα μηδέν. Όλα έμοιαζαν φυσιολογικά, αλλά έξω απ’ τον χρόνο. Ένα μεγάλο, λοιπόν, «γιατι» πηγαινοέρχονταν πεισματωμένο, που συνέτεινε στο να συνεχιστούν οι έρευνες λεπτομερέστερα, έπρεπε επειγόντως να βρουν κάποια άκρη.
Συνάμα, κάποιος από τους πλέον ειδήμονες, ιδιαίτερα επίμονος, σκέφτηκε να την παρακολουθήσει. Και ύστερα από ώρες προσμονής είδε ένα ΠΑΙΔΙ που την πλησίασε.

Φαίνονταν σαν να το είχαν προσχεδιάσει. Το άκουσε που της μιλούσε όμορφα, σχεδόν με πάθος. Ήταν αληθινά συνεπαρμένο. Της είχε ζητήσει ένα ανθισμένο κλαρί πριν λίγες μέρες κι εκείνη έγερνε τώρα για να το κόψει. Ήταν μια θυσία χωρίς συναίσθηση πόνου, απλά για την ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ. Γλύκανε η ατμόσφαιρα και γέμισε μ' άρωμα κι ασπρορόδινες, ψιχαλιστές ανταύγειες. Κι η συνάντησή τους « βυθίστηκε», σιγά -σιγά, στα παραμυθένια κύματα του αγέρα.
Το πρωί της επόμενης μέρας, όταν πήγε να την ξαναδεί, είχε χαθεί το όνειρο. Είχε γυρίσει στην ορθή, τη χειμωνιάτικη κατάσταση. Λίγα ανθοπέταλα εδώ κι εκεί μόλις που μαρτυρούσαν το παράδοξο συμβάν.
Γύρισε στη δουλειά του συλλογισμένος. Ήθελε να εξηγήσει στους συνεργάτες του το γεγονός. Να τους πει ότι η κερασιά άνθισε για να ευχαριστήσει ένα ΠΑΙΔΙ, γιατί ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕ. Θα τον πίστευαν όμως; Προτίμησε να σιωπήσει. Άλλωστε, οι άνθρωποι αποδεχόμαστε μόνο τον δικό μας γλυκόν έρωτα, αν σταθούμε τυχεροί και μας χαϊδέψει με τα ακροφτέρουγά του, ενώ των άλλων μόνο όταν είναι βασανισμένος και τον πιστοποιούν δακρύβρεχτα ή ματωμένα αποδεικτικά.
Τα ανθοπέταλα όμως, σαν ραντισμένα από ένα μαγικό χέρι κάτω από τα ανθισμένα δένδρα, δεν σταματούν να μας προτρέπουν: Προστάτεψε την καρδιά σου από την ψυχική αρτηριοσκλήρωση. Άφησέ την να χτυπά με τους ρυθμούς των παιδικών σου χρόνων! Ερωτεύσου τον κόσμο όλο!

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19.3.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ