ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Η ζωή με λόγια», του Περδίκκα Παπακώστα

Όταν μου ανατέθηκε από τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης ο ρόλος του συντονιστή βρέθηκα, (αυτονόητο για μένα) στο πιο απλό δίλημμα: Ή να περιοριστώ στο τυπικό μέρος αυτού του ρόλου -που είναι εδώ που τα λέμε και λίγο άχαρος αλλά απαραίτητος, ή να κάνω την υπέρβαση για μια ουσιαστική εισαγωγή, όχι και βέβαια σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου «Η ζωή με λόγια» του Περδίκκα Παπακώστα, για το οποίο για πολλούς από εσάς έχουν γίνει γνωστές οι απόψεις μου από τις σελίδες της εφημερίδας ΟΔΟΣ, με την σύμφωνα γνώμη και φυσικά του εκδότη της Παναγιώτη Μπαϊρακτάρη, για τον οποίον -ας μου επιτρέψει να το πω- ότι ή τακτική του και η φιλοσοφία του, δίνει το δικαίωμα σε πολλούς να αναδείξουν το αξιοπρόσεκτο λογοτεχνικό τους ταλέντο μέσα από την εφημερίδα του, και σε άλλους να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους για κάθε πρόβλημα, αλλά για τις ανεκτίμητες αξίες πού διαθέτει αυτός ο τόπος, όχι τόσο από πλευράς απλόχερης, αξιοζήλευτης και πρωτόγνωρης φυσικής ομορφιάς που θαυμάζεται από τους επισκέπτες, όσο για λησμονημένες ανθρώπινες αξίες, γεννήματα και θρέμματα αυτού του τόπου, που η ζωή και οι ανάγκες τους έκανε διάσπαρτα ξενιτεμένους, και στην χώρα μας και σε χώρες όλου του κόσμου, εξ αιτίας των ιδιαιτέρων συνθηκών επαγγελματικής και επιστημονικής ενασχόλησης.
Και ενώ εμείς, οι παροικούντες στην Καστοριά και στον νομό μας, πράγματι, εκτός εξαιρέσεων, τους έχουμε στην γωνιά λησμονημένους, χωρίς καν να τούς προσφέρουμε μια όσο το δυνατόν πιο ζεστή αγκαλιά, πού δικαιούνται σαν κατάδικά μας παιδιά και μεγαλουργούν στον τομέα πού διάλεξαν και στον ξένο τόπο πού ζούνε Κα' όλοι αυτοί βέβαια δείχνουν έμπρακτα την μεγάλη αγάπη τους για τον τόπο που τους γέννησε, για την πατρίδα τους, για την Καστοριά. Η βαθειά τους νοσταλγία τους κρατάει σφικτοδεμένα με τον τόπο τους, με την γειτονιά τους που πρωτόπαιξαν παιδιά, με τους φίλους και συμμαθητές τους αλλά και με όλους τούς υπόλοιπους από οποιοδήποτε απλησίαστο ψηλό σκαλί κι αν έχουν φθάσει αλλά κα' από χαμηλότερα άλλοι πού έχουν κατακτήσει.
Δεν μου το επιτρέπει ο χρόνος πού αυτήν την στιγμή καταχράζομαι για να επεκταθώ σε αναφορές ονομάτων, γιατί είναι αμέτρητοι αυτοί που μεγαλουργούν και σαν καθηγητές πανεπιστημίου και σαν επιστήμονες και σαν καλλιτέχνες και επαγγελματίες. Θα αναφερθώ όμως σε μία και μόνον περίπτωση σαν παράδειγμα, που η δικιά του συμπεριφορά, η δικιά του αγάπη, το δικό του δέσιμο με την πατρίδα του την Καστοριά τούς εκφράζει όλους αυτούς.
Ο εικαστικός Λουκάς Σαμαράς, ο παγκόσμιος αναγνωρισμένος για την πρωτοποριακή τέχνη του συμπολίτης μας, ζωγραφίζει καράβια, τα γνωστά της λίμνης μας, λίμνη, καλαμιές, βελόνια, μηχανές και χτένια. της γούνας.Σκαλίστε λοιπόν και την δική σας μνήμη και θα διαπιστώσετε πόσους Σαμαράδες με την ίδια συμπεριφορά ξενιτεμένους έχουμε που δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους γι αυτόν τον τόπο.Μια μικρή απόδειξη στο σημερινό πάνελ αυτής της εκδήλωσης.Εξ αιτίας λοιπόν της παρουσίας τούυ βιβλίου "Η ζωή με λόγια " τού Περδίκκα Παπακώστα που δεν αμφισβητείται ότι με το περιεχόμενο του βιβλίου του ζωγραφίζει με λόγια και την ζωή του αλλά και την εικόνα μιας από τις πολλές αξιόλογες ιστορικές εποχές που έχει ζήσει ο τόπο αυτός, δείχνει και το δικό του δέσιμο με την πατρίδα του, με την Καστοριά.
Τελειώνοντας θεώρησα υποχρέωσή μου σ' αυτήν την ευκαιρία από αυτό το βήμα πριν από τον τυπικό μου ρόλο να εκφράσω τον δικό μου σεβασμό, την δική μου εκτίμηση, την δική μου αγάπη, γιατί όμως όχι και την δική σας, σε όλους αυτούς, που εκτός όλων των άλλων, και για την διαφήμιση που κάνουν με τον τρόπο τους στα ξένα που ζουν στην πατρίδα τους.Τουλάχιστον όμως συν τω χρόνω σ’ αυτήν την δεδομένη στιγμή, δεν νομίζετε ότι αξίζουν και για ένα χειροκρότημα;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26.2.2009

Σχετικά κείμενα:

• ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΠΟΥΤΗ: Η ζωή με λόγια
• ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Η ζωή με λόγια