1.1.08

ΠΡΟΣΩΠΑ: Ι. Τσαμίσης (και ο συνδυασμός «Νέα Πνοή»)

ταξίδι στην δημοτική Ιθάκη

Δώδεκα μόλις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της «νέας» δημοτικής αρχής υπό τον κ. Ιωάννη Τσαμίση, αν αφουγκραστεί κανείς τα παράπονα που άρχισαν να ακούγονται ολοένα και πιο μεγαλόφωνα, ελάχιστα σημάδια πρέπει να έμειναν για να θυμίζουν το κλέος του 72% του δευτέρου γύρου εκείνο το βράδυ των εκλογών του Οκτωβρίου του 2006.

Και αυτός ο άθλος, δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι η δημοτική πλειοψηφία δείχνει ασυντόνιστη και βαθειά διαιρεμένη -μοιάζει να την συνδέει μόνο μια κλωστή πάνω από το χάος πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος.

Αλλά και στο ότι πολύ γρήγορα άρχισαν να εξανεμίζονται οι όρκοι αφοσίωσης και οι δεσμοί της πολιτικής αδελφοποίησης που σφυρηλατήθηκαν όπως-όπως μεταξύ του κ. Ιωάννη Τσαμίση και άλλων προσώπων που είχαν ενδιαφερθεί οι ίδιοι για το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο αντιδήμαρχος Καστοριάς κ. Σταύρος Μαγαλιός, o οποίος παρεμπιπτόντως θα μείνει στην ιστορία για την σπουδή του να εισηγηθεί στο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς την κοπή 17 πλατανιών στον εσωτερικό παραλίμνιο. (Οικολογικές ευαισθησίες που σου κρύβουν οι υποψήφιοι!).

Παράλληλα, οι επιδόσεις των υπόλοιπων αντιδημάρχων και των άλλων που επιφορτίσθηκαν να παρουσιάσουν δημοτικό έργο, ένα χρόνο μετά την δημοτική αποστρατεία του κ. Δημητρίου Παπουλίδη, κυμαίνονται σε (μελο) δραματικά επίπεδα. Με τον δήμαρχο Καστοριάς να οχυρώνεται πίσω από τις πολιτικές αδυναμίες του, ή την τεκμαιρόμενη καλή του πρόθεση και να έχει μετατραπεί σε πρέσβυ της Καστοριάς, αφού οι μεταβάσεις του στο εξωτερικό, εις την Ξένη, αν προσμετηρηθούν δεν υπολείπονται σημαντικά απ’ αυτές ενός ατύπου υφυπουργού Εξωτερικών, επιτίμου έστω, όλοι οι υπόλοιποι μοιάζουν να αναλώνουν την κονίστρα του χρόνου αφιερώνοντας την θητεία τους, στην μελέτη της ματαιότητας.

Ματαιότης, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης εισίν» δείχνουν να διακηρύσσουν οι ευέλπιδες της «Νέας Πνοής», και αν εξαιρεθεί το φιλί της ζωής που δώσαν μπαλώνοντας 10-20 λακκούβες, ασφαλτοστρώνοντας 2-3 κεντρικούς άξονες, και συντηρώντας εν ζωή έστω και υπό καταστολή το ιεροσπουδαστήριον ουτίων και λοιπών εγχόρδων της Νιρβάνα, κοινώς εργαστήρι μουσικών οργάνων του ΚεΒΥΤ, όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν να τέθηκαν στο ψυγείο.

Γι’ αυτά είναι καταστάσεις που έχουν αντιληφθεί οι περισσότεροι από τους συμπολίτες. Έτσι τουλάχιστον προδίδεται από το πρόσφατο μελαγχολικά μοναχικό «δρώμενο» της αφής των φώτων του χριστουγεννιάτικου δένδρου στο πάρκο της ολυμπιακής φλόγας, και από το εμποροπανηγυριώτικο της πλατείας Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη, με δυο να λαλούν και τρεις να χορεύουν.

Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές τις επιδόσεις τις κατακτούν μόνοι τους, εκεί στην «Νέα Πνοή». Διότι αν εξαιρεθεί η -μερικές φορές πιο θορυβώδης απ’ όσο πρέπει- αντιπολιτευτική τακτική του υπό τον κ. Κ. Κοντόπουλο συνδυασμού, ο συνδυασμός του κ. Γεωργίου Καπαχτσή μοιάζει να εξαντλεί την συνεισφορά στο δημοτικό δρώμενο αποκλειστικά μέσα από τις λιγοστές φραστικές ατάκες του επικεφαλής.

Έχουν απομείνει 3 χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση του ταξιδιού ως την δημοτική Ιθάκη. Κανείς δεν ζητεί από την σημερινή πλειοψηφία θαύματα. Ούτε καν την ερμηνεία του πιο πολύπλοκου και δυσνόητου πολιτικού προγράμματος που έχει εξαγγελθεί ποτέ σε Δήμο.

Θα μπορούσαν τουλάχιστον να μαζευτούν και να αποφασίσουν ότι αξίζει να θέσουν σε ορίζοντα ως στόχους 1-2 αξιοσημείωτα και εφικτά έργα ώστε να τα αφήσουν ως κληροδότημα στην πόλη, όταν φύγουν κι’ αυτοί με την σειρά τους, και κλείσουν πίσω τους την πόρτα του Δημαρχείου.


Σχετικά κείμενα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ