26.7.07

ΟΔΟΣ: Save the water


Η λέξη "ρεκλάμα" ακούγεται ρηχή, κακόηχη. Και είναι. Γιατί ευτελίζει αυτό στο οποίο αναφέρεται, αυτό που αφορά. Το κάνει να μοιάζει φθηνό, ξεφτισμένο και κενό. Αλλά το χειρότερο είναι πως πολύ συχνά, πράγματι έτσι είναι. Σε μερικά πράγματα, ο χαρακτηρισμός "ρεκλάμα" πατάει γάντι.

Ο λόγος αφορά την λίμνη Καστοριάς και την απελπιστική της κατάσταση. Αφορμή για το σχόλιο αποτελεί η δήθεν εκστρατεία για την προστασία των υδάτινων πόρων της περιοχής που διοργανώθηκαν από τον Δήμο Καστοριάς με την "περιεκτική" ονομασία "save the water" και ένα πάμπτωχο περιεχόμενο στο οποίο "ξεχώρισαν" οι εκδηλώσεις των καλλιστείων και ίσως οι (συμπτωματικές;) διαφημίσεις της ΔΕΥΑ Καστοριάς που καλούν τους πολίτες να κάνουν οικονομία στην άσκοπη κατανάλωση. Με φόντο της διαφήμισης έως δέκα κρουνούς συνοικισμού του Δήμου Καστοριάς, όπου οι κάτοικοι δεν πληρώνουν ούτε λεπτό για το νερό που καταναλώνουν. Με τους (έως) δέκα κρουνούς να ρέουν άφθονο το γάργαρο νερό κατασπαταλώντας αυτό που η ΔΕΥΑ ζητεί να εξοικονομείται!!

Η λίμνη της Καστοριάς αποτελεί μια παλιά ιστορία που μοιάζει με ανοικτή πληγή. Πεντακάθαρη ύδρευε την πόλη στα πολύ παλιότερα χρόνια. Χρησίμευε για τις συγκοινωνίες και το εμπόριο. Στην συνέχεια συνέβαλε στην τοπική οικονομία με την αλιεία, δικαιώνοντας το δίπτυχο "στην Καστοριά ή ψαράς ή γουναράς". Χάρη σ' αυτή την λίμνη, ο αστικός πληθυσμός απέφυγε τον λιμό στην περίοδο των πολέμων.

Αργότερα αποτέλεσε τόπο αναψυχής και σπορ. Οι Καστοριανοί δεν έχαναν ευκαιρία να απολαμβάνουν τα θερινά τους μπάνια στα ήσυχα, καθαρά και βαθειά της νερά, αλλά και να αναπτύσσουν τα θαλάσσια σπορ καθιερώνοντας την πόλη στις μεγάλες ναυταθλητικές εκδηλώσεις σε πανελλήνιο και παγκόσμιο επίπεδο.

Στην πραγματικότητα η λίμνη της Καστοριάς συνέβαλε, αν όχι εξ ίσου, πάντως από κοινού με την γούνα, στην προσαρμογή της πόλης και των κατοίκων της στον σύγχρονο τρόπο ζωής του μεταπολεμικού δυτικού κόσμου, πολύ πιο γρήγορα από κάθε άλλη πόλη της ευρύτερης περιοχής. Αυτό ιστορικά είναι ορατό και επιβεβαιωμένο πέρα από κάθε αμφιβολία. Οι γειτονικές πόλεις χρειάστηκε να κάνουν δύσκολα άλματα για να προσαρμοστούν από την ημιαγροτική φυσιογνωμία τους και να μετατραπούν σε πόλεις κοντά στα αστικά πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προωθεί την σύγκλιση κέντρου και περιφερειών. Η Καστοριά είχε πετύχει τον στόχο αυτό δεκαετίες πριν και γι' αυτό διέθετε τον σχετικό "αέρα". Ο οποίος βεβαίως ξεφούσκωσε εξ αιτίας της συγκλίνουσας -σχεδόν συνδυασμένης- ανεπάρκειας και ανικανότητας των (κάθε φορά) εκλεγμένων της. Με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Στην συνέχεια, η λίμνη άρχισε να μολύνεται και να παρακμάζει η συμμετοχή της στην κοινωνική πραγματικότητα. Κατά μια παράξενη χρονική σύμπτωση, η καταστροφή της λίμνης ολοκληρώθηκε περίπου ταυτόχρονα με την κατάρρευση της γούνας. Μαζί στην άνοδο, μαζί και στην πτώση, με αποτέλεσμα το ρητό να έχει εξελιχθεί σήμερα, "στην Καστοριά ούτε ψαράς, ούτε γουναράς".

Όμως, οι διαπιστώσεις ελάχιστα συμβάλλουν στο πρακτέο, όπως δεν συμβάλλουν τα συνθήματα και οι καλλίγραμμες δίμετρες ή φραστικές ρεκλάμες. Διότι η λίμνη δεν εξυγιαίνεται και δεν καθαρίζει με τις υποψήφιες "μις παγκόσμιος Τουρισμός", ούτε με τις διακηρύξεις σε τίτλους δύο γραμμών, για τα αυτονόητα πράγματα, του κ. δημάρχου.

Πέρασαν πολλά χρόνια αφ' ότου τέθηκε σε λειτουργία το αποχετευτικό δίκτυο της πόλης, παραδόθηκαν στην υδροδότηση και άλλες πηγές και προχώρησαν σε ενέργειες που μας έλεγαν ότι θα αποκαταστήσει το νερό, τις πηγές και την έκταση της λίμνης. Στο ίδιο πλαίσιο μάλιστα έγινε και το... Ενυδρείο της Καστοριάς, αφού σ' αυτό κατασπαταλήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδων ευρώ. Για παρόμοιο στόχο νηολογήθηκε και το πλοιάριο "Ορεστειάς", η τύχη του οποίου παραπαίει και χάνεται κάπου στο άγνωστο. Δεμένο στα απελπιστικά υπετροφικά βρώμικα νερά της βόρειας σκάλας.

Όμως η πόλη δεν διοικείται πια από το χθες, αλλά από το χθεσινό αύριο. Και έφτασε η ώρα για πράξεις που θα υλοποιούν τις σαφείς προεκλογικές δεσμεύσεις του συνδυασμού "Καστοριά Νέα Πνοή", οι οποίες έχουν συμπεριληφθεί στα προεκλογικά προγράμματα και έχουν καταστεί αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού συμβολαίου που σύναψε ο δήμαρχος Καστοριάς και ο συνδυασμός του, με την πόλη και τους δημότες της Καστοριάς, και προβλέπει με σαφήνεια την σωτηρία της λίμνης.

Μια λίμνη με καθαρά νερά και ανανεώσιμες πηγές εμπλουτισμού της λεκάνης της. Χωρίς σκουπίδια και ρυπογόνους εστίες. Με πλαζ, για όσους μόνιμους κατοίκους και επισκέπτες ενδιαφέρονται να απολαύσουν την απαράμιλλη γοητεία της κολύμβησης στα ατάραχα νερά της. Με εγκαταστάσεις που να ενθαρρύνουν και να διαδίδουν ακόμη περισσότερο τα σπορ, χωρίς να επιτρέπεται η καταπάτηση των ακτών από παράγκες που στήνουν μερικοί αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στην λίμνη, την φύση και την επιβάρυνση του αστικού περιβάλλοντος.

Ούτε ο δήμαρχος, ούτε οι αντιδήμαρχοί του, ούτε η ΔΕΥΑ Καστοριάς, ούτε η Επιχείρηση Τουρισμού που ειδικεύεται στην αυτεπιστασία, ούτε το δημοτικό συμβούλιο μπορούν να νομίζουν ότι εξοφλούν το χρέος που ανέλαβαν με κωμικές εκδηλώσεις απελπιστικά χαμηλού επιπέδου σαν κι' αυτές που μπορούν να διοργανώνουν κάποιες, κάπως άγνωστες, τέως σοβιετικές δημοκρατίες της αχανούς Στέπας. Με κορμάκια, τουαλέτες, κριτικές επιτροπές με αντιδημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, βιόλες και δοξάρια. Με εκδηλώσεις για κλάμα, ούτε καν για ρεκλάμα, των οποίων ο μόνος απολογισμός γίνεται σε "ξένα" ταμεία.

Ας πιάσουν δουλειά οι αρμόδιοι। Δουλειά για την λίμνη και όχι για ημετέρους. Κι' ας σταματήσουν να αναδεικνύουν το κιτς ως πολιτιστική αξία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ